Ας πάρουμε τα πράγματα με σειρά, απο την αρχή, με χρονική και λογική συνέχεια, ώστε να βγεί και μια άκρη στο τέλος.

Να διευκρινήσω εξ αρχής ότι την χρήση του όρου "παλαιοημερολογίτες" δεν την κάνω υποτιμητικά. Αν μη τι άλλο είναι τίτλος τιμής όσον αφορά το ομολογιακό πνεύμα και την ευλάβεια των αδελφών μας. Η χρήση του όρου είναι ξεκάθαρα και μόνον για λόγους αποφυγής συγχίσεως με τον όρο "ΓΟΧ" ο οποίος για άλλους υποδηλώνει αποκλειστικά και μόνον την Σύνοδο του Καλλινίκου, για άλλους άλλη παράταξη, για άλλους είναι κοινός όρος, κοκ. Ομοίως και η χρήση του όρου "παράταξη" δεν χρησιμοποιείται υποτιμητικά αλλά για ευκολία κατανόησης των λεγομένων, λόγω της ευρείας αντίληψης του όρου

Ας ξεκινήσουμε με πράγματα τα οποία αποτελούν αδιαπραγμάτευτη αλήθεια και είναι κοινώς αποδεκτά απο Χριστιανούς, «νεοημερολογίτες» και «παλαιοημερολογίτες», απο αιρετικούς, απο «ειδωλολάτρες» και απο αθέους μαζί. Τέτοια πράγματα ανήκουν στην παρατήρηση των φυσικών αστρικών σωμάτων, δηλαδή στην αστρονομία.

Χριστιανοί και μη σε όλο τον κόσμο, γνωρίζουμε πλέον ότι το αστρικό σώμα επάνω στο οποίο βρισκόμαστε είναι ενα σφαιροειδές αστρικό σώμα. Αυτό είναι μια αστρονομική αλήθεια. Δεν αποτελεί αστρονομική αλήθεια το ότι αυτό το αστρικό σώμα το ονοματίσαμε «Γή».

Γνωρίζουμε επίσης ότι η Γή είναι μέρος ενός αστρικού συστήματος το οποίο έχει στο κέντρο του ενα αστέρι. Αυτό είναι επίσης μια αστρονομική αλήθεια. Δεν αποτελεί αστρονομική αλήθεια το ότι αυτό το αστρικό σώμα, αυτό το αστέρι, το ονοματίσαμε «Ήλιο».

Γνωρίζουμε επίσης την αστρονομική αλήθεια ότι η Γή περιστρέφεται γύρω απο τον Ήλιο. Γνωρίζουμε επίσης την αστρονομική αλήθεια ότι η Γή δεν στέκει σε όρθια θέση αντικρυστά απο τον Ήλιο, αλλά έχει μια κλίση της τάξεως των 23,4 μοιρών.

Γνωρίζουμε επίσης την αστρονομική αλήθεια ότι εξ αιτίας αυτής της κλίσης και της περιστροφής της Γής γύρω απο τον Ήλιο, δημιουργούνται κυκλικά εναλλασσόμενες διαφορετικές κλιματικές περίοδοι. Αυτό είναι μια αστρονομική αλήθεια. Δεν αποτελεί αστρονομική αλήθεια το ότι αυτές τις κυκλικά εναλλασσόμενες κλιματικές περιόδους τις χωρίζουμε σε 4, και το ότι τις ονοματίσαμε «4 εποχές». Για παράδειγμα, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χώριζαν την χρονική διάρκεια της πλήρους περιστροφής της Γής γύρω απο τον Ήλιο σε τρία τμήματα-περιόδους-εποχές. Την εποχή της σποράς, την εποχή των πλημμυρών και την εποχή του θέρους. Οι Μεσοποτάμιοι σε επτά εποχές, στον Βόρειο Πόλο οι εποχές παραμένουν πάντοτε δύο, κοκ.

Γνωρίζουμε επίσης την αστρονομική αλήθεια ότι εξ αιτίας της κλίσης και της περιστροφής της Γής γύρω απο τον Ήλιο, και κατά την διάρκεια μιας πλήρους περιστροφής της Γής γύρω απο τον Ήλιο, έχουμε δυο ημέρες κατά τις οποίες η διάρκεια της ημέρας είναι ίση με την διάρκεια της νύχτας. Αυτό είναι μια αστρονομική αλήθεια. Δεν αποτελεί αστρονομική αλήθεια το ότι το γεγονός αυτό το ονοματίσαμε «ισημερία», και το ότι την μεν μια ημέρα την ονοματίσαμε «Φθινοπωρινή Ισημερία», την δε άλλη «Εαρινή Ισημερία».

Γνωρίζουμε επίσης την αστρονομική αλήθεια ότι η Γή περιστρέφεται διαρκώς γύρω απο τον νοητό άξονά της. Δεν αποτελεί αστρονομική αλήθεια το ότι ονοματίσαμε την διάρκεια μιας πλήρους τέτοιας περιστροφής ως «μια ημέρα».

Γνωρίζουμε επίσης την αστρονομική αλήθεια ότι μέχρι η Γή να ολοκληρώσει μια πλήρη περιστροφή γύρω απο τον Ήλιο, έχει ταυτόχρονα ολοκληρώσει και περίπου 365 περιστροφές γύρω απο τον νοητό της άξονα.

Γνωρίζουμε επίσης ότι δεν αποτελεί αστρονομική αλήθεια το ότι για την διευκόλυνσή του, ο άνθρωπος κατάτμησε την χρονική διάρκεια μιας πλήρους περιστροφής της Γής γύρω απο τον νοητό της άξονά σε 24 ώρες, την κάθε ώρα σε 60 λεπτά, το κάθε λεπτό σε 60 δευτερόλεπτα, κοκ.

Γνωρίζουμε επίσης την αστρονομική αλήθεια ότι μια πλήρης περιστροφή της Γής γύρω απο τον Ήλιο με βάση την σχέση Γής–Ηλίου (αντί πχ Γής-Άστρων) διαρκεί κατά μέσο όρο 365 ημέρες, 5 ώρες, 48 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα, ή 365,242... ημέρες. Αυτό είναι μια αστρονομική αλήθεια. Δεν αποτελεί αστρονομική αλήθεια το ότι ονοματίσαμε την διάρκεια αυτής της πλήρους περιστροφής της Γής γύρω απο τον Ήλιο ως «τροπικό έτος».

Γνωρίζουμε, τέλος, το ότι δεν αποτελεί αστρονομική αλήθεια η κατάτμηση του τροπικού έτους απο τον άνθρωπο για την διευκόλυνσή του σε μήνες, εβδομάδες και ημέρες για την δημιουργία του ημερολογιακού έτους.

Όλα όσα εκ των ανωτέρω είναι αστρονομικά γεγονότα, είναι προϊόντα της Δημιουργίας του Θεού και των φυσικών αστρικών νόμων που Αυτός όρισε για να την διέπουν και δεν έχουν καμία σχέση με ανθρώπινες επινοήσεις. Αντιστοίχως, όλες οι κατατμήσεις του χρόνου σε ημερολόγια, έτη, μήνες, εβδομάδες, ημέρες, ώρες, λεπτά, δευτερόλεπτα, κοκ, καθώς και οι ονοματίσεις αυτών, είναι ανθρώπινες επινοήσεις και δεν έχουν καμία σχέση με την πάγια αστρονομική αλήθεια ή κάποια Θεϊκή αποκάλυψη στον άνθρωπο.

Πολύ συνοπτικά, να αναφέρουμε απλώς ότι σχεδόν κάθε λαός έφτιαξε το δικό του ημερολόγιο για να καταμετρά την διάρκεια του έτους, των μηνών, των εβδομάδων και των ημερών. Υπάρχουν δεκάδες διαφορετικά ημερολόγια. Έτσι, έχουμε για παράδειγμα αρχαία ημερολόγια με εβδομάδα 5 ημερών (πχ Κορέα), 8 ημερών (πχ Κέλτες), 10 ημερών (πχ Αιγύπτιοι), 13 ημερών (πχ Αζτέκοι), κοκ. Έχουμε μήνες 50 ημερών (Μεσοποτάμιοι), όπως έχουμε επίσης και έτος 13 μηνών (Εβραίοι, Χμέρ, κα).

Έτσι, για παράδειγμα, το πάγιο αστρονομικό φαινόμενο της Εαρινής Ισημερίας, με το αρχαίο Ελληνικό (Αττικό) ημερολόγιο «βαπτίζεται» ως 11η ημέρα του μηνός Ελαφηβολίωνος, με το αρχαίο Κινεζικό ως 1η ημέρα του μηνός του Δράκου, με το αρχαίο Εβραϊκό ως 15η ημέρα του μηνός Νισσάν, με το Ιουλιανό 8η ημέρα του μηνός Μαρτίου, με το Διορθωμένο Ιουλιανό 21η ημέρα του μηνός Μαρτίου, με το Γρηγοριανό επίσης 21η ημέρα του μηνός Μαρτίου, κοκ.

Απλώς εγκυκολπαιδικά επίσης να αναφέρουμε ότι το Εβραϊκό ημερολόγιο το επινόησαν οι Εβραίοι και δεν τους απεκαλύφθη απο τον Θεό. Το Ιουλιανό (ή Παλαιό, ή Πάτριο) ημερολόγιο επινοήθη απο Ρωμαίους αστρονόμους επί του Ρωμαίου ειδωλολάτρου Αυτοκράτορος Ιουλίου Καίσαρος το 46 πΧ. Το Γρηγοριανό (ή Δυτικό, ή Παπικό) είναι Παπική διόρθωση του Ιουλιανού και επινοήθη απο Παπικούς, επί Πάπα Γρηγορίου του ΙΓ΄ εν έτη 1582. Το Διορθωμένο Ιουλιανό (ή Νέο) το οποίο χρησιμοποιεί η Εκκλησία της Ελλάδος και οι περισσότερες τοπικές Εκκλησίες είναι και αυτό διόρθωση του Ιουλιανού και συνετέθη απο τον Ορθόδοξο Σέρβο αστρονόμο Μιλούτιν Μιλάνκοβιτς το 1923. Διαφέρει δε απο το Γρηγοριανό, καθ’ ότι το Ορθόδοξο Διορθωμένο Ιουλιανό είναι κατά πολύ ακριβέστερο αστρονομικά απο το Γρηγοριανό, και αυτό διότι το Γρηγοριανό χρησιμοποιεί κύκλο 400 ετών ενώ το Διορθωμένο Ιουλιανό κύκλο 900 ετών.

Απο όλα τα ημερολόγια τα οποία υπάρχουν αυτή την στιγμή, το μοναδικό που επιμελήθη-επινοήθη απο Ορθόδοξο, το ακριβέστερο αστρονομικά αλλά και το οποίο συμβαδίζει με την Εαρινή Ισημερία επί των Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου (21 Μαρτίου) είναι το Διορθωμένο Ιουλιανό, το λεγόμενο και «Νέο».

Πάρα πολλοί, μπερδεύονται με το ποιος πάει 13 ημέρες μπροστά και ποιος πίσω, και τι ακριβώς σημαίνει αυτό. Το μπέρδεμα που προέκυψε με την αλλαγή του ημερολογίου θα γίνει πιο εύκολα κατανοητό με ένα παράδειγμα.

Όσοι ακολουθούν το νέο ημερολόγιο, παρατηρούν ότι την εβδόμη ημέρα του Ιανουαρίου και ενώ οι «νεοημερολογίτες» εορτάζουν τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, την ίδια ημέρα, οι «παλαιοημερολογίτες» εορτάζουν τα Χριστούγεννα. Εκ πρώτης όψεως, από την οπτική όσων ακολουθούν το «νέο», φαίνεται σαν να άλλαξαν οι «παλαιοημερολογίτες» την ημερομηνία εορτής των Χριστουγέννων και να τα εορτάζουν στις 7 Ιανουαρίου!

Αντιστρόφως, όσοι ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο, παρατηρούν ότι την εβδόμη ημέρα του Ιανουαρίου και ενώ οι «παλαιοημερολογίτες» εορτάζουν τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, την ίδια ημέρα, οι «νεοημερολογίτες» εορτάζουν τον Μέγα Ευθύμιο. Επίσης εκ πρώτης όψεως, από την οπτική όσων ακολουθούν το «παλαιό», φαίνεται σαν να άλλαξαν οι «νεοημερολογίτες» την ημερομηνία εορτής του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και αντ’ αυτού, να εορτάζουν στις 7 Ιανουαρίου τον Μέγα Ευθύμιο!

Τι από τα δυο ισχύει; Τίποτα από τα δυο. Και με τα δυο ημερολόγια τα Χριστούγεννα είναι στις 25 Δεκεμβρίου, του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου είναι στις 7 Ιανουαρίου, του Μεγάλου Ευθυμίου είναι στις 20 Ιανουαρίου και όλες οι γιορτές εορτάζονται και με τα δυο ημερολόγια, την ίδια ακριβώς ημερομηνία. Μα πώς γίνεται αυτό!

Πολύ απλά, όπως φάνηκε και από την έως τώρα επεξήγηση της λειτουργίας των ημερολογίων που είδαμε ανωτέρω, το κάθε ημερολόγιο επέλεξε διαφορετική ημέρα του χρόνου για να την «βαπτίσει» ως εβδόμη Ιανουαρίου. Έτσι, με το παλαιό έχει βαπτιστεί η εβδόμη Ιανουαρίου 13 ημέρες νωρίτερα από το νέο, ενώ με το νέο έχει βαπτιστεί ως εβδόμη Ιανουαρίου, 13 ημέρες μετά από το παλαιό.

Για να γίνει πιο κατανοητό, ας το φανταστούμε σχηματικά. Έστω ότι όλος ο χρόνος ήταν ενιαίος ημερολογιακά και δεν είχε 12 μήνες, αλλά έναν μήνα 365 ημερών. Ξεκινώντας λόγου χάριν από την πρώτη Σεπτεμβρίου που είναι και η αρχή του Εκκλησιαστικού έτους, έχουμε το εξής σχήμα.

Την μεν 115η ημέρα του ημερολογιακού έτους θα την «βάπτιζαν» εβδόμη Ιανουαρίου με το παλαιό, την δε 128η ημέρα του ημερολογιακού έτους θα την «βάπτιζαν» εβδόμη με το νέο ημερολόγιο. Με την αλλαγή του ημερολογίου δηλαδή, δεν άλλαξαν οι ημερομηνίες εορτής των Αγίων, και των γεγονότων, αλλά άλλαξε η ημέρα του χρόνου που τοποθετήθηκαν οι απαράλλακτες ημερομηνίες αυτές.

Οι μόνες εορτές οι οποίες δεν άλλαξαν ούτε ημερομηνία, αλλά ούτε και θέση κατά την αλλαγή του ημερολογίου, είναι το Άγιον Πάσχα και όλες όσες εξαρτώνται από αυτό (κινητές).

Για να μην ζαλίζεται το κεφάλι μας, μέχρι κάποια στιγμή να λυθεί αυτό το μπέρδεμα, αρκεί να έχουμε στο νου μας: α) ό,τι εορτάζουν σήμερα με το νέο, θα το γιορτάσουν με το παλαιό σε 13 ημέρες, β) ό,τι εορτάζουν σήμερα με το παλαιό, το γιόρτασαν ήδη με το νέο πρίν από 13 ημέρες. Δηλαδή, προηγείται εορταστικά το νέο κατά 13 ημέρες και έπεται το παλαιό 13 ημέρες μετά.

Εάν δηλαδή ακολουθείς το νέο και θές να βρείς τι γιορτάζουν σήμερα με το παλαιό, αρκεί να βρείς τι γιόρτασες πρίν από 13 ημέρες. Αντιστρόφως, εάν ακολουθείς το παλαιό και θές να βρείς τι γιορτάζουν σήμερα με το νέο, αρκεί να βρείς τι θα γιορτάσεις σε 13 ημέρες.

Ο εορτασμός του Ορθοδόξου Πάσχα πρέπει να πληρεί τρείς ιερούς Κανόνες για να είναι Κανονικό.

Α) Να μην εορτάζεται πρίν απο την Εαρινή Ισημερία (Ζ΄ Αποστολικός Κανών)
Β) Να εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο της εαρινής ισημερίας, και εάν η πανσέληνος πέσει Κυριακή, να εορτάζεται την αμέσως επόμενη Κυριακή (Α΄ εν Νικαία Οικουμενική Σύνοδος, 325 μΧ)
Γ) Να μην εορτάζεται ταυτόχρονα με το Ιουδαϊκό Πάσχα (Α΄ ιερός Κανών της εν Αντιοχεία Ιεράς Συνόδου, 341 μΧ)

Πουθενά στους 3 ιερούς Κανόνες δεν αναφέρεται ούτε συγκεκριμένο ημερολόγιο (πχ Αττικό, Εβραϊκό, Ιουλιανό, Γρηγοριανό, κοκ), ούτε συγκεκριμένη ημερομηνία (πχ 21 Μαρτίου, 8 Μαρτίου, 15 Νισσάν, κοκ). Άρα, σύμφωνα με τους ιερούς Κανόνες κανένα ημερολόγιο δεν παίζει κάποιον ρόλο. Το μόνο που έχει σημασία για να είναι και Κανονικό το Ορθόδοξο Πάσχα είναι να εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο της εαρινής ισημερίας και μετά απο το Ιουδαϊκό. Τίποτε άλλο. Άρα για τον υπολογισμό του Ορθοδόξου Πάσχα λαμβάνονται υπ΄ όψην μόνον 2 παράμετροι. Η αστρονομία, και ο εορτασμός του Ιουδαϊκού Πάσχα. Τίποτε άλλο. Δεν λαμβάνεται υπ’ όψην κανένα σταθερό ημερολόγιο και καμία σταθερή ημερομηνία.

Υποθετικά μιλώντας δηλαδή, ακόμη και εάν είχαμε υιοθετήσει το Γρηγοριανό ημερολόγιο ή ακόμη και το Κινέζικο, εφόσον θα τηρούσαμε τους 3 Κανόνες δεν θα υπήρχε κανένα απολύτως Κανονικό κώλυμα. Δεν παραβιάζεται κάποιος Κανόνας με το να ονοματίζουμε κάποιον ημερολογιακό μήνα είτε ως Μάρτιο, είτε ως Ελαφηβολίωνα, είτε ως Δράκο, είτε ως Νισσάν, κοκ. Όπως και δεν παραβιάζεται κάποιος Κανόνας με το να ονοματίζουμε κάποια ημερολογιακή ημέρα είτε ως 21η, είτε ως 8η, είτε ως 45η, είτε ως 200η, κοκ.

Βέβαια, η διαφορά Εκκλησίας και Παπικών όσον αφορά το Γρηγοριανό ημερολόγιο δεν αφορά την αστρονομική διόρθωση, αλλά το ότι με αφορμή το ημερολόγιο, οι Παπικοί άλλαξαν τους όρους υπολογισμού που ορίζουν οι ιεροί Κανόνες. Γι΄ αυτό και ορθώς οι Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίας και Αλεξανδρείας Σίλβεστρος καταδίκασαν το Γρηγοριανό ημερολόγιο το 1583 και απαγόρευσαν την χρήση του στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία. Γι' αυτό και όπως είδαμε η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν υιοθέτησε ποτέ το Παπικό, αλλά επινόησε δικό της, το Διορθωμένο Ιουλιανό, το λεγόμενο και Νέο ημερολόγιο.

Είναι λοιπόν προϊόν αγνοίας αλλά και άδικο αυτό που ισχυρίζονται οι αδελφοί μας Παλαιοημερολογίτες, ότι δηλαδή όσοι είμαστε με το Διορθωμένο Ιουλιανό ή αλλιώς Νέο, ότι τάχα είμαστε με το Γρηγοριανό. Και είναι άγνοια και άδικο διότι, εκτός του ότι η Εκκλησία ακολουθεί τους ιερούς Κανόνες στον υπολογισμό του Πάσχα, το Γρηγοριανό έχει κύκλο 400 ετών ενώ το Διορθωμένο Ιουλιανό κύκλο 900. Άρα, τόσο η πηγή (Μιλάνκοβιτς), όσο η σύλληψη (κύκλος 900 ετών), όσο η Εαρινή Ισημερία (21 Μαρτίου), όσο και η χρήση του (ιεροί Κανόνες), το Διορθωμένο Ιουλιανό είναι και στα τέσσερα σημεία αμιγώς Ορθόδοξο, περισσότερο θα μπορούσε να πεί κανείς από το Παλαιό.

Ενώ στο αυθεντικό Σιγγίλιο αναθεματίζονται οι Παπικοί επειδή άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίον υπολογίζεται ο εορτασμός του Πάσχα, στο δε πλαστογραφημένο Σιγγίλιο αναφέρονται αναθέματα για όποιον τολμήσει να αλλάξει το Μηνολόγιο! Το πλαστό Σιγγίλιο έχει επίσης πολλές άλλες αλλοιώσεις οι οποίες είναι εξαιρετικά κραυγαλέες εφόσον πολλές απο αυτές αλληλο-ακυρώνονται, όπως η αλλαγή της ημερομηνίας του εγγράφου απο 1583 σε 1593, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι ο Αλεξανδρείας Σίλβεστρος υπέγραψε το Σιγγίλιο 3 χρόνια μετά την κοίμησή του, και ενα σωρό άλλα τέτοια τραγελαφικά...

Η πλαστότητα του Σιγγιλίου έχει τόσο περίτρανα και αδιαμφισβήτητα αποδειχθεί με δεκάδες συγγραμάτων, που έφθασε στις 13/26 Μαΐου του 2011 να το παραδεχθεί και η «Ιερά Σύνοδος των Ενισταμένων» (παράταξη των "παλαιοημερολογιτών") με ειδική μελέτη επ’ αυτού.

Έχουμε παραδείγματα όπου τα ημερολόγια και οι ημερομηνίες έχουν παραβιαστεί χωρίς αυτό να αποτελεί πρόβλημα ή ζήτημα; Ναί.

Εκτός απο τον λόγο του ιδίου του Θεού οτι «τὸ σάββατον διὰ τὸν ἄνθρωπον ἐγένετο, οὐχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ σάββατον» (Μαρκ. β΄ 27), λόγος ο οποίος θα έπρεπε να είναι απο μόνος του αρκετός για να λύσει κάθε Πονηρό λογισμό, έχουμε και παραδείγματα.

Κατά την περίοδο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οι Ιουδαίοι ακολουθούσαν το Εβραϊκό ημερολόγιο. Το 45 πΧ εισήχθη στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία το Ιουλιανό ημερολόγιο. Το Ιουλιανό ημερολόγιο επινοήθη απο τον Έλληνα ειδωλολάτρη Σωσιγένη, και επεβλήθη σε ολόκληρη την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία απο τον Ρωμαίο ειδωλολάτρη Ιούλιο Καίσαρα. Τόσο ο Σωσιγένης όσο και ο Ιούλιος Καίσαρας λάτρευαν τον Δία και τα υπόλοιπα είδωλα-«θεούς». Εντός των ορίων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ήταν τότε και η Παλαιστίνη, και η Ιουδαία με την Ιερουσαλήμ, κοκ. Έτσι, το Ιουλιανό ημερολόγιο επεβλήθη για πολιτική χρήση και στους Ιουδαίους.

Όταν όμως σεσαρκώθηκε ο Υιός του Θεού ως Ιησούς Χριστός και ενηλικιώθηκε και άρχισε να κυρήττει στην Ιουδαία, δεν γιόρτασε το Ιουδαϊκό Πάσχα το Σάββατο, αλλά την Πέμπτη, παραβιάζοντας τον Νόμο. Επίσης, ενώ έδωσε δια του Μωυσέως τις εορτές βάσει του Εβραϊκού ημερολογίου, εν τούτοις ο ίδιος και οι Απόστολοι τις εόρτασαν με το "νέο" τότε, και «ειδωλολατρικό» θα έλεγαν κάποιοι σήμερα, Ιουλιανό ημερολόγιο, το οποίο και ακολούθησαν έκτοτε όλοι οι Χριστιανοί.

Άρα λοιπόν τα ημερολόγια δεν είναι απο μόνα τους ούτε ειδωλολατρικά, ούτε αιρετικά, ούτε Ορθόδοξα. Τα ημερολόγια δεν αποτελούν απο μόνα τους ούτε δόγμα ούτε Κανόνα. Τα ημερολόγια είναι ανθρωπογενή εργαλεία, και η χρήση τους γίνεται είτε απο ειδωλολάτρες, είτε απο αιρετικούς είτε απο Ορθοδόξους.

Σε αυτό ακριβώς το πνεύμα αποφασίσθηκαν και Κανόνες, όπως ο ΛΗ΄ Κανόνας της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου, ο οποίος και βασίζεται στον ΙΖ΄ Κανόνα της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου και ο οποίος αναφέρει ότι «τοῖς πολιτικοῖς καί δημοσίοις τύποις καί ἡ τῶν ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων τάξις ἀκολουθείτω».

Όλοι οι σύγχρονοι Άγιοι της Εκκλησίας μας (βλ. Άγ. Παΐσιος, Άγ. Πορφύριος, κοκ) και σύσσωμο το Άγιον Όρος με τους Γέροντες και τους ασκητές του (με εξαίρεση την ΙΜ Εσφιγμένου) συμφωνούν ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως δογματικό ή θεολογικό ζήτημα με το Διορθωμένο Ιουλιανό ημερολόγιο, την ίδια στιγμή που οι ίδιοι (οι Αγιορείτες) προτίμησαν να παραμείνουν με το Παλαιό Ιουλιανό. Το ίδιο ισχύει και με τις τοπικές Εκκλησίες οι οποίες παρέμειναν με το Παλαιό Ιουλιανό όπως η Ρωσία. Όλοι αυτοί (Ελλάδα, Αγιορείτες, Ρωσία, κοκ) κοινωνούν κανονικότατα μεταξύ των.

Διάφορα θαύματα έπαυσαν να συντελούνται με το Παλαιό Ιουλιανό ημερολόγιο και πλέον συντελούνται με το Διορθωμένο Ιουλιανό, όπως τα φιδάκια της Παναγίας στην Κεφαλλονιά (6-15 Αυγούστου). Άλλα θαύματα έπαυσαν να συντελούνται μόνον με το Παλαιό Ιουλιανό ημερολόγιο και πλέον συντελούνται και με το Διορθωμένο Ιουλιανό, όπως το αιμάτωμα των δένδρων κατά την παραμονή της εορτής του Αγίου Νικολάου του εν Βουνένοις (και 9 και 22 Μαΐου), προφανώς για να δείξει ο Θεός και με αυτόν τον τρόπο ότι το ημερολόγιο δεν είναι δόγμα.

Εφόσον λοιπόν η διόρθωση του ανθρωπίνης επινοήσεως υπολογισμού της περιστροφής της Γής γύρω απο τον Ήλιο δεν αποτελεί ούτε αίρεση ούτε παράβαση των Κανόνων, τότε απορρέουν 4 πορίσματα.

Α) Εφόσον το Ιουλιανό ημερολόγιο ούτε δόγμα είναι, ούτε Κανόνας, και ο σκανδαλώδης τρόπος με τον οποίο επεβλήθη η διόρθωσή του μόνον πρόκληση και ασέβεια πρός τους Πατέρες και τους πιστούς αποτελεί, αλλά όχι δογματική παρέκκλιση απο την ιερά Παράδοση, τότε η αποτείχιση των "παλαιοημερολογιτών" δεν ήταν για δογματικούς λόγους και συνεπώς ήταν παράβαση των Κανόνων και σχίσμα, και η αμετανοησία είς αυτήν, σύμφωνα με τους Κανόνες, δικαίως επιφέρει καθαίρεση και αφορισμό.

Β) Η αμετανοησία στην δογματοποίηση ενός ημερολογίου αποτελεί αίρεση και σύμφωνα με τους Κανόνες επιφέρει καθαίρεση και αφορισμό.

Συνεπώς.

Γ) Η καθαίρεση των τριών αποσχισθέντων «παλαιοημερολογιτών» Επισκόπων (Φλωρίνης Χρυσόστομο, Δημητριάδος Γερμανό και τον μετέπειτα μεταμελημένο Ζακύνθου Χρυσόστομο) καθώς και των τεσσάρων χειροτονημένων απο αυτούς (Κυκλάδων Γερμανό, Βρεσθένης Ματθαίο και τους μετέπειτα μεταμελημένους Μεγαρίδος Χρυσόστομο και Διαυλείας Πολύκαρπο) απο την Εκκλησία της Ελλάδος ήταν δικαία και Κανονική.

Αυτό σημαίνει ότι:
α) οι επτά (ή τέσσερις εναπομείναντες) δικαίως καθηρμένοι τέως Επίσκοποι έχασαν την Αποστολική Διαδοχή, και άρα την Χάρη και τα έγκυρα Μυστήρια
β) όσες χειροτονίες ετέλεσαν αυτοί οι δικαίως καθηρμένοι τέως Επίσκοποι ήσαν άκυροι

Δ) Αναμένεται Οικουμενική Σύνοδος η οποία θα λύσει το ζήτημα, είτε επαναφέροντας με κάποιον τρόπο τους "παλαιοημερολογίτες" στην Εκκλησία, είτε επαναφέροντας την χρήση του παλαιού, μη διορθωμένου Ιουλιανού ημερολογίου, είτε καταδικάζοντας εκ νέου, παλαιές και νέες αιρέσεις (Οικουμενισμό, Μασονία, Παπικούς, Προτεστάντες, Καμπαλιστές, κοκ, αλλά πλέον και "παλαιοημερολογίτες"), είτε με κάποιον άλλο τρόπο.

Το ανωτέρω ρηθέν του Ιερού Χρυσοστόμου σημαίνει ότι όταν φεύγει η Χάρις εξ αιτίας της αιρέσεως, τότε η μια αίρεση ακολουθεί την άλλη και το ένα σχίσμα ακολουθεί το άλλο και πολλαπλασιάζεται σαν τον μολυσμό της γάγγραινας. Αυτό ακριβώς που συνέβη με τους Παπικούς απο τους οποίους βγήκαν οι χιλιάδες Προτεστάντες και όχι μόνον. Το ίδιο που συνέβη και με τους "παλαιοημερολογίτες".

Σήμερα, οι «Εκκλησίες» ή «Σύνοδοι» ή «παρατάξεις» των "παλαιοημερολογιτών" ίσως ξεπερνούν τις 30 !!!, και συνεχώς αυξάνονται. Για του λόγου το αληθές ιδού και η λίστα.

1. «Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος» Καλλίνικος Σαραντόπουλος (Εκκλησία ΓΟΧ, Φλωρινικοί)

2. «Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος» Στέφανος Τσακίρογλου (Ματθαιικοί)
3. «Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής και τοποτηρητής Αρχιεπισκοπής Αθηνών και Αττικοβοιωτίας και πρόεδρος της ιεράς συνόδου της απανταχού γνησίας ορθοδόξου εκκλησίας» Κήρυκος Κοντογιάννης (Ματθαιικοί) [aka Εκκλησία Κατακομβών ή Κατακομβική Εκκλησία και σχετικός ιστότοπος]
4. «Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας» Χρυσόστομος Τζανής (Ματθαιικοί)
5. «Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης» Χρυσόστομος Μητρόπουλος (Ματθαιικοί)
6. «Μητροπολίτης Τρικάλων» Κοσμάς Σκρέτας (Ματθαιικοί)

7. «Κεφαλληνίας» Μάξιμος Βαλλιανάτος (Φλωρινικοί, ορθώς και δικαίως καθηρμένος/αφορισμένος εκ της Εκκλησίας των ΓΟΧ)
8. «Αιγίνης» Αυξέντιος Μαρίνης ("χειροτονήθηκε" από τον ορθώς και δικαίως καθηρμένο Μάξιμο Βαλλιανάτο και τον Δημήτριο Μπίφη)
9. «Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος» Ιάκωβος Γ’ Γιαννακής (Φλωρινικοί, εκ της παρατάξεως Δωροθέου Τσάκου (χειρ. από Αυξέντιο Πάστρα) και Μαξίμου Βαλλιανάτου)
10. «Μητροπολίτης Μεσογαίας» Ησαΐας (Φλωρινικοί, εκ του Μαξίμου Βαλλιανάτου)
11. «Μητροπολίτης Χίου, Ψαρρών, Οινουσσών Και Υπέρτιμος Και Έξαρχος Παντός Αιγαίου Πελάγους Και Ιωνίας» Νεκτάριος, και «Κανονικός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος των Παλαιοεορτολογιτών» (Φλωρ., παράταξη Μίχα-Νικηφόρου)
12. «Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος» Παρθένιος Βεζυρέας (Φλωρινικοί εκ της παρατάξεως του "Μητ. Ελευσίνος" ή "Αρχιεπ. Αθηνών" Σεραφείμ Μίχα (ο οποίος Μίχας χειροτο. εκ του Δωροθέου Τσάκου))
13. «Μητροπολίτης Λητής» Φιλόθεος Κυνηγαλάκης (Φλωρινικοί, σχέσεις με παράταξη Γιαννακή, επίσκεψη Πάνου Καμένου, Μητροπολίτης εκεί έγινε ο Ιωάννης Καρασακαλίδης)

14. «Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος» Μακάριος Καβακίδης (Φλωρινικοί, καθηρμένος)
15. «Μητροπολίτης Μεσογαίας και Νήσων» Χριστοφόρος Αγγελόπουλος (Φλωρινικοί εκ της παρατάξεως Καβακίδη) [φίλιος ιστότοπος "Ομολογητής"]

16. «Μητροπολίτης Αυλώνος και Βοιωτίας» Άγγελος Αναστασίου (Φλωρινικοί εκ των Ενισταμένων του Κυπριανού Κουτσούμπα)

17. «μοναχός» ή «ιερέας» ή «επίσκοπος» Ποιμένας από την παλιοημερολογίτικη «μονή Μυρελαίου Ευβοίας» (σχετίζεται με τους Ρώσους της Διασποράς)
18. «Μητροπολίτης Κρήτης, Υπέρτιμος και Έξαρχος Ευρώπης» Ιλαρίων Κονσολάκης (ανεξάρτητος, αυτοχειροτόνητος)
19. «Επίσκοπος» ή «μητροπολίτης Νοτίου Ευβοίας» Μιχαήλ Καμπουρέλλης, σχετιζόμενος με «μονή Αρχαγγέλων Κερατέας» (σχετίζεται με Ρώσους)
20. «Αρχιεπίσκοπος Κρήτης» Δημήτριος Μπίφης (νεοημερολογίτης ιερομόναχος)
21. «Αττικής» Ακάκιος (ανεξάρτητος, αυτοχειροτονημένος)
22. «Κυκλάδων» Γαβριήλ (ανεξάρτητος, αυτοχειροτονημένος)
23. «Καναδά» Ακάκιος (ανεξάρτητος, αυτοχειροτονημένος)
24. «Αιολίας» Γερμανός (ανεξάρτητος, αυτοχειροτονημένος)
25. «Πατριαρχείο Κιέβου» (σχισματικοί που δεν αναγνωρίζονται από κανέναν)
26. Κλεομένης (ανεξάρτητος)
27. Αυτόνομες Αγιορείτικες παρατάξεις "παλαιοημερολογιτών" (βλ. «Λαυριώτες», «Εσφιγμενίτες», «Ξενοφωντινοί», «εξαγωνίτες», κοκ)

κ.α., καθώς υπάρχουν ενδεχομένως και άλλες αυτόνομες ομάδες, μονάδες, κοκ. Και σε αυτή την λίστα ευτυχώς δεν υπάρχουν και παλαιότερες ομάδες όπως λόγου χάριν οι Ενισταμένοι του Κυπριανού Κουτσούμπα.

Οι περισσότερες απο τις ανωτέρω "παρατάξεις" δεν αναγνωρίζουν Μυστήρια η μια στην άλλη, πολλώ δε μάλλον στην Εκκλησία

Προφανώς και δεν δηλώνω ειδικός ή γνώστης στο αντικείμενο, ούτε καν θεολόγος, αλλά εξ όσων μπόρεσα να ανακαλύψω απο την μικρή έρευνα την οποία έκανα, προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα (με πάσα επιφύλαξη):

1. Η Εκκλησία της Ελλάδος απορρίπτει τα Μυστήρια όλων των "παλαιοημερολογιτών" αδιακρίτως, όμως αυτό το κάνει με τοπικές Εγκυκλίους και αποφάσεις της Ιεραρχίας, ΚΑΙ ΟΧΙ με Συνοδική κατάγνωση, και όπως θα δούμε πιο κάτω υπάρχει λόγος για αυτό.* Αυτό σημαίνει ότι οι διάφοροι "παλαιοημερολογίτες" δεν είναι κεκριμένοι, καθηρμένοι και αφορισμένοι. Τουλάχιστον όχι όλοι. Απο άποψη εγκυρότητος Μυστηρίων δηλαδή, είναι ακριβώς σαν να αναμένουμε να συγκλιθεί Σύνοδος η οποία θα καταδικάσει ή θα δικαιώσει τον αρχι-αιρεσιάρχη Βαρθολομαίο και τους συν αυτώ Οικουμενιστές, οι οποίοι όμως μέχρι τότε έχουν έγκυρα Μυστήρια

2. Η Εκκλησία της Ελλάδος είχε ορθώς και δικαίως καθαιρέσει τους 3 πρωτεργάτες του 1935 και συνεπώς οι Ματθαιικοί και όσοι προέρχονται από αυτούς (βλ. ανωτέρω λίστα αρ. 2 εως 6) δεν έχουν Αποστολική Διαδοχή και συνεπώς Μυστήρια. Ιδίως αυτό ισχύει για τους Ματθαιικούς οι οποίοι προχώρησαν σε σχίσμα στο σχίσμα απο το 1937 και μετά, και εσφράγισαν την πλάνη και το σχίσμα τους εφόσον δεν επλήρωσαν ούτε τους δεσμευτικούς όρους της υπό προϋποθέσεις χειροθεσίας του Αγίου Φιλαρέτου το 1971

3. Μόνον η Αποστολική Διαδοχή και άρα τα Μυστήρια της Συνόδου του Καλλινίκου (Εκκλησία ΓΟΧ) είναι έγκυρα, οι οποίοι υπήρξαν σχισματικοί μέχρι το 1960, αλλά έκτοτε χειροτονήθησαν Κανονικά και έλκουν έγκυρη Διαδοχή απο την τοπική Εκκλησία της ΡΟΕΔ (ROCOR) και οριστικά πλέον μετά και την πλήρη Συνοδική αναγνώρισή τους απο την ΡΟΕΔ το 1969 (βλ. Άγιος Φιλάρετος)*

4. Οι ορθώς και δικαίως καθηρμένοι και σχισματικοί, οι εκ της Εκκλησίας των ΓΟΧ του Καλλινίκου αποσχιζόμενοι, έχασαν την Αποστολική Διαδοχή και συνεπώς δεν έχουν και Μυστήρια (βλ. ανωτέρω λίστα αρ. 7 εως 16)

5. Οι αυτοχειροτονημένοι και εκ του μηδενός αναδυόμενοι, άνευ Διαδοχής "παλαιοημερολογίτες", προφανέστατα και δεν έχουν Μυστήρια (βλ. ανωτέρω λίστα αρ. 17 εως 26)

6. Τα Μυστήρια της Συνόδου του Καλλινίκου είναι μεν έγκυρα, όμως αντενδείκνυται ο εκκλησιασμός των "νεοημερολογιτών" ακόμη και σε αυτούς για τους κατωτέρω λόγους:
      α. Για να μην γίνει ο καλόπιστος πιστός κοινωνός της βλασφημίας κατά του Αγίου Πνεύματος που κάνουν εξ αιτίας της Αγιομαχίας και Θεομαχίας των
      β. Για να μην γίνει ο καλόπιστος πιστός κοινωνός του σχίσματός των περί ακύρων Μυστηρίων της υπολοίπου Εκκλησίας** (βλ. πληροφόρηση του Οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστού, βλ. "Τα Δύο Άκρα" του π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου, κοκ)
      γ. Επειδή οι ιεροί Κανόνες απαγορεύουν την ύπαρξη/μνημόνευση παράλληλης Συνόδου/Επισκόπου/κοκ και την ένταξη/εκκλησιασμό σε αυτήν
      δ. Για να μην γίνει ο καλόπιστος πιστός κοινωνός της αιρέσεως την οποία υιοθετούν περί δογματοποίησης και σωστικής αξίας του μη διορθωμένου Ιουλιανού ημερολογίου
      ε. Επειδή η ένταξη και η Μυστηριακή ζωή εντός των τάξεων των "παλαιοημερολογιτών" -και δεί των ακραίων- περιορίζει την Χάρη (βλ. η "θολή" Χάρη του Οσίου Εφραίμ του Κατουνακιώτου)

* Μπορεί ο τρόπος με τον οποίον ο Ακάκιος Παππάς ξεκίνησε αυτό που είναι σήμερα η Εκκλησία των ΓΟΧ (Σύνοδος Καλλινίκου) -δηλαδή με αδικαιολόγητες υπερόριες χειροτονίες και δημιουργώντας παράλληλη Σύνοδο και παραλλήλους Επισκόπους- να είναι σαφέστατα αντι-Κανονικός και σχισματικός, αλλά αυτό δεν αφαιρεί την εγκυρότατη Αποστολική Διαδοχή την οποίαν έλαβε απο την ΡΟΕΔ (ROCOR) η οποία ήταν αναγνωρισμένο μέλος της Εκκλησίας με έγκυρη Αποστολική Διαδοχή και σε πλήρη κοινωνία με την Εκκλησία της Ελλάδος και με όλες τις άλλες τοπικές Εκκλησίες, και ιδίως απο την στιγμή που απο το 1969 και μετά υπήρξε πλήρης και μάλιστα Συνοδική αποδοχή και επικύρωση των χειροτονιών Ακακίου Παππά και των μετέπειτα αυτού απο την ΡΟΕΔ (ROCOR) και μάλιστα υπό τον τότε Μητ. Νέας Υόρκης και Ανατολικής Αμερικής και σημερινό Άγιο της Εκκλησίας, Άγιο Φιλάρετο. Γι' αυτό δεν είναι εύκολο να συγκληθεί Σύνοδος η οποία θα καταδικάσει τους ΓΟΧ.

Άλλωστε, οι Οικουμενιστές σήμερα αναγνωρίζουν Διαδοχή και Μυστήρια στους αυτοχειροτόνητους λαΐκούς του Επιφανίου στην Ουκρανία (OCU) αλλά και στους αμετανόητους αιρετικούς και αναθεματισμένους Συνοδικά Παπικούς!!! (βλ. Balamand 1993, κοκ) Πώς θα μπορούσαν μετά ταύτα να αρνηθούν Διαδοχή και Μυστήρια στους Ορθοδοξότατους αδελφούς μας ΓΟΧ; Τέτοια δαιμονική και υποκριτική διάκριση μόνο Εωσφορικό θράσος μπορεί να αποτολμήσει

** Δεν απορρίπτουν όλοι οι "παλαιοημερολογίτες" τα Μυστήρια της Εκκλησίας της Ελλάδος, κάτι που ευτυχώς μειώνει το χάσμα μεταξύ μας και αφήνει ελπίδα μεγαλυτέρας ενότητος. Προσωπικά, εαν δεν υπήρε η Αγιομαχία και η απόρριψη των Μυστηρίων των "νεοημερολογιτών" απο πλευράς ΓΟΧ, δεν θα είχα κανένα κώλυμα να συμμετάσχω στην Μυστηριακή ζωή των αδελφών μας ΓΟΧ. Όσο όμως εμμένουν στην βλασφημία δεν μπορώ και εγώ να γίνω κοινωνός αυτής

Και επειδή πιστεύω ότι οι περισσότεροι "νεοημερολογίτες" αδελφοί θα σκανδαλισθούν απο το αμέσως ανωτέρω που είπα. Θα τους προέτρεπα να ψάξουν λοιπόν να δούν πως η μητέρα του Οσίου Εφραίμ του Κατουνακιώτου, Μαρία, ήταν "παλαιοημερολογίτισσα" μέχρι που απεδήμησε για την Ζωή και το λείψανό της ευωδίασε.

Επίσης, πολλοί "παλαιοημερολογίτες" Άγιοι όταν επέστρεψαν στην Εκκλησία, ούτε έγινε νεο Βαπτισμα, ούτε νεα κουρά, ούτε καν νεα χειροτονία, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του Οσίου Εφραίμ του Κατουνακιώτου, κα

Η Οσία Σοφία της Κλεισούρας ήταν επίσης "παλαιοημερολογίτισσα" μέχρι τέλους, αν και νήστευε και με τα δυο ημερολόγια μετά το σχίσμα για να μην σκανδαλίζει κανέναν. Και όσοι κόπτονται ότι ήταν "νεοημερολογίτισσα" ας το ψάξουν λίγο βαθύτερα

Ο δε σύγχρονος γίγας ομολογίας στου οποίου το μνήμα επάνω σήμερα γίνονται σημεία, μακαριστού Μητ. Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου, ανεγνώριζε την Διαδοχή και τα Μυστήρια των ΓΟΧ (των υπό την Σύνοδο του Καλλινίκου σήμερα). Την ιδία στάση είχε και ο προσεχώς αγιοκαταταχθείς όσιος Φιλόθεος Ζερβάκος. Ομοίως κινούντο ανεπισήμως και οι μακαριστοί Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και Αμερικής Ιάκωβος, αλλά και πολλοί άλλοι "νεοημερολογίτες" πατέρες

Αξίζει δε να διαβάσει κανείς μια ιδιωτική, αλλά κατά πολλά πολύτιμη επιστολή του Σεβ. Μητ. Αττικής και Βοιωτίας π. Χρυσοστόμου (ΓΟΧ) πρός έναν προσωπικό του φίλο "νεοημερολογίτη". Η επιστολή μιλά απο μόνη της. Τα σχόλια περιττεύουν...

“Χρόνια πολλά Σωτήριε!
Καθε ευλογία της Παναγίας μας στη ζωή μας!
Νήστεψες και με το νέο και με το παλιό;
Ευλογία!
Τι να πω Σωτήρη; Το λέω με πικρία, δεν άξιζε αυτό στη πονεμένη Ελλάδα να διχασθεί ο ορθόδοξος λαός.
Έγιναν λάθη…!
Σήμερα η κατάσταση έχει ξεφύγει, οι νέοι μας τα παιδιά τα ορθόδοξα βαπτισμένα ζούν άλλη « ορθοδοξία».( πριν τον ορθόδοξο γάμο ερχονται στην εκκλησία να παντρευτούν με ένα κ δύο παιδιά).
Όχι οι αλλοεθνείς ή οι αλλόθρησκοι, αλλά οι ορθόδοξοι Έλληνες.
Με το διχασμό μέσα στην ορθοδοξία των ρασσοφόρων, αγνοήθηκε το ορθόδοξο μέλλον της πατρίδας μας.
Σου γραφω σκέψεις που με βασανίζουν καθημερινά.
Εμάς οι επίσημοι μας θεωρούν «σχισματικούς» δίχως να έχουν πάρει ποτέ επίσημη θέση οι της Ελλαδικής Εκκλησίας το τί είναι οι ΓΟΧ της Ελλάδος;
Θυμάμαι την απάντηση που είχε δώσει ο τότε ( νυν Καισαριανής)
αρχιγραμματέας της ιεράς συνόδου αρχιμ.π.Δανιήλ Πουρτσουκλής επί αρχιεπισκοπίας μακαριστού Χριστοδούλου όταν ερωτήθηκε η Ελλαδική Εκκλησία από το οικουμενικό πατριάρχείο τί είναι οι παλιοημερολογίτες της Ελλάδος και ιδιαιτέρως η σύνοδος του Χρυσοστόμου Κιούση;
Και η απάντηση της ιεράς συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος ήταν ότι αυτό είναι εσωτερικό θέμα που αφορά την Ελλαδική Εκκλησία ,οι παλιοημερολογίτες δεν είναι ούτε σχισματικοί ούτε αιρετικοί, είναι τα άτακτα μέλη της εκκλησίας της Ελλάδος.
Και το παράδοξο; Όλες οι επίσημες Εκκλησίες συλειτουργούν με τους Ρώσσους αρχιερείς των οποίων οι προκάτοχοι, μας έδωσαν χειροτονία. Δηλαδή οι χειροτονήσαντες τους ΓΟΧ είναι κατά πάντα κανονικοί οι ΓΟΧ όχι.( συγνώμη αρρωστημένα πράγματα με μεροληψία. Δυό μέτρα και δυό σταθμά).
Χθες το παλαιοημερλογητικό στην Ελλαδα, σήμερα το Ουκρανικό με απρόβλεπτες εξελίξεις…….
Όλοι θα φύγουμε! Τι θα αφήσουμε;
Πονάω ψυχικά.
Εγώ Σωτήρη είμαι βαπτισμένος απο τη κολυμβήθρα με το «παλαιό». Γνώρισα ευλογημένους κληρικούς.Όχι αυτούς τους σημερινούς ανίερους απατεώνες τσαρλατάνους που υποδύονται τον παλαιοημερολογίτη.
Αξιώθηκα να συλλειτουργήσω ως Αρχιερέας με τον ιερέα που με βάπτισε. Εχω άγιες αναμνήσεις κ βιώματα.
Ζητώ συγνώμη αν σε ζάλισα αλλά τα έγραψα εξ αφορμής της διπλής σου νηστείας.
Κάθε ευλογία της γλυκειάς Παναγιάς στη ζωή σου.”

Υπό το φώς των ανωτέρω, η κατάσταση με την Ιερά Μονή Εσφιγμένου έχει δι' εμε ως εξής:

Απο την μια πλευρά βρίσκεται η παραδοσιακή, αντι-Οικουμενιστική και νόμιμη (απο πλευράς διαδοχής) αδελφότητα υπό του Μεθοδίου η οποία εγκαταβιεί στην Ιερά Μονή, αρνούμενη να την εγκαταλείψει. Η εν λόγω αδελφότητα θα είχε προβεί στην ορθότατη και Ιεροκανονικότατη αποτείχιση του αρχιαιρεσιάρχη Πατριάρχου Βαρθολομαίου, εαν δεν είχε υποπέσει σε αίρεση και σχίσμα απο την στιγμή (1972) που αποτείχισε ολόκληρο το Άγιον Όρος και ολόκληρη την Εκκλησία, και μάλιστα προσχώρησε σε σχισματική Σύνοδο, δηλαδή στην Εκκλησία των ΓΟΧ του Καλλινίκου, υιοθετώντας και κάθε αίρεση, αγιομαχία και βλασφημία των.

Απο την άλλη πλευρά βρίσκεται η νέα αδελφότητα της Εσφιγμένου υπό του Αρχιμ. π. Βαρθολομαίου, την οποία όρισε ο ίδιος ο αρχι-αιρεσιάρχης Οικουμενιστής Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος.

Και εδώ είναι το μέγα δίλλημα. Πώς να τηρηθεί το «Πανταχοῦ δὲ φυλακτέον ἡμῖν, μὴ, προφάσει μιᾶς ἐντολῆς, ἑτέραν φανῶμεν καταλύοντες» του Μεγάλου Βασιλείου; Τί είναι προτιμότερο; Να υπερισχύσει η αδελφότητα του Βαρθολομαίου η οποία δεν είναι σχισματική αλλά είναι Οικουμενιστική, μη κεκριμένη, ή να διαφυλαχθεί η Ορθόδοξη έδρα της Μονής, έστω και με σχισματική, επίσης μη Συνοδικά κατεγνωσμένη και κεκριμένη Αδελφότητα;

Ομολογώ ότι κάνω 180 μοίρες αλλαγή απόψεων και πλέον στηρίζω το δεύτερο. Στηρίζω την Αδελφότητα της Εσφιγμένου, ελπίζοντας ότι ο Θεός θα Φωτίσει όλους τους "παλαιοημερολογίτες" αδελφούς μας να σταματήσουν τουλάχιστον την φοβερά Αγιομαχία και Θεομαχία που κάνουν με τις περιπτώσεις των "νεοημερολογιτών" Αγίων, Πορφυρίου, Παϊσίου, κοκ, και την απόρριψη των Μυστηρίων των "νεοημερολογιτών".

Και εάν πάλι κάποιοι αδελφοί "νεοημερολογίτες" σκανδαλισθούν με την ανωτέρω δήλωσή μου, ας αναλογισθούν πόσο υποκρισία είναι απο μέρους μας, απο την μια να ελέγχουμε αυστηρά την Αγιομαχία των αδελφών μας "παλαιοημερολογιτών" περί των Αγίων Πορφυρίου, Παϊσίου, κοκ, -και πρέπει να τους ελέγχουμε για τα κάρβουνα που βάζουν στην κεφαλή τους με την φοβερά αυτή βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος- αλλά απο την άλλη να το καταπίνουμε αμάσητα σα να μην τρέχει τίποτε, όταν ο Βαρθολομαίος αποκαλεί συλλήβδην τους Αγίους Πατέρες πλανεμένους απο τον Εωσφόρο, όταν δικοί μας Μητροπολίτες λένε για τους Αγίους μας "Άγιος και τρίχες κατσαρές" (ούκ ολίγα τα θλιβερά παραδείγματα), κοκ...

Μάλιστα, θα προχωρήσω και ενα βήμα ακόμη. Άν ήταν για να επιτευχθεί η πολυπόθητη ενότητα μεταξύ "νεοημερολογιτών" και "παλαιοημερολογιτών" και να ιαθεί το "σχίσμα" μεταξύ μας που τόσο πολύ έχει πονέσει τους Ορθοδόξους αδελφούς και από τις δυο μεριές, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να τιμώ τους αγίους των αδελφών μας "παλαιοημερολογιτών", όπως τον π. Χρυσόστομο Φλωρίνης, και ας μην είχε τις χιλιάδες χιλιάδων μαρτυριών για τα θαυματουργικά σημεία της Χάριτος που έφεραν Αγίοι όπως ο Πορφύριος, ο Παΐσιος, κοκ, εφόσον φυσικά γινόταν αποδεκτή η αγιοκατάταξή τους από την Εκκλησία της Ελλάδος

(του editor)