Εν Χριστώ Πατέρες και αδελφοί ευλογείτε,

Σας παρακαλώ πολύ εκ των προτέρων, συγχωρέσατέ μου την αγανάκτηση και τον σκληρό λόγο, όμως μην σκανδαλιστείτε, αντ’ αυτού, σας παρακαλώ θερμά, προβληματιστείτε.

Αρκετά με τα γλυκόλογα και τις ευγένειες. Τα είδαμε τα ολέθρια αποτελέσματα της αδιάκριτης και αντι-Πατερικής οικονομίας, καθώς και την πλάνη της κοσμικής ευγένειας. Καιρός και για λίγη Χριστιανική ντομπροσύνη και ακρίβεια.

Θα προσπαθήσω πάρα πολύ να μην αναφερθώ καθόλου στο γνωστό χρονικό της επέλασης της παναιρέσεως του Οικουμενισμού στην Εκκλησία με τα καμώματα του Ιωακείμ, του Μεταξάκη, του Αθηναγόρα, τα διάφορα ΠΣΕ, τα Μπαλαμάντ, κοκ.

Θα προσπαθήσω πάρα πολύ να μην καταπιαστώ καθόλου με τον γνωστό απώτερο στόχο της παναιρέσεως του Οικουμενισμού που είναι η επίτευξη της Πανθρησκείας του Αντιχρίστου.

Θα προσπαθήσω επίσης πάρα πολύ να μην αναφερθώ στα ήδη πασίγνωστα αίσχη του Βαρθολομαίου ή αυτά των Ευρωπαίων και Αμερικανών Μητροπολιτών οι οποίοι τους είναι σχεδόν ανυπόφορο πλέον να υποδύονται άλλο τους Ορθοδόξους Ιεράρχες.

Θα προσπαθήσω να μείνω στα του τοπικού μας Εκκλησιαστικού οίκου.

Από πού να ξεκινήσει κανείς; Από την αποδοχή των κακοδοξιών και των αιρέσεων του Οικουμενισμού από την πλειοψηφία της Ιεραρχίας, από τις κακοδοξίες της αντι-Πατερικής σχολής του Βόλου, από την ψευδοσύνοδο την ανομίας στο Κολυμπάρι, από τις ηλεκτρονικές ταυτότητες;

Είδαμε την Ιεραρχία να αποδέχεται τις Οικουμενιστικές κακοδοξίες του Κολυμπαρίου. Είδαμε, όχι μόνο να αποδέχονται, αλλά και να συλλειτουργούν με τους αχειροτόνητους και αφορισμένους σχισματικούς λαϊκούς της Ουκρανικής ψευδο-εκκλησίας του Επιφανίου. Είδαμε να επαναλαμβάνουν το ίδιο με την ψευδο-εκκλησία Αχρίδος. Είδαμε την Ιεραρχία να στηρίζει δια της σιωπής την προδοσία της Μακεδονίας στις Πρέσπες.

Την είδαμε να στηρίζει με τον ίδιο τρόπο τις παρελάσεις των ΛΟΑΤΚΙ, τις διδασκαλίες ομοφυλόφιλων σε σχολικές αίθουσες, την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, την αλλαγή φύλου, τα σύμφωνα συμβίωσης, τους γάμους ομοφυλόφιλων, την υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, κοκ. Είδαμε την Ιεραρχία να εγκρίνει δια της σιωπής τα βιβλία της γλώσσας που κατηχούν τα παιδιά στην παιδεραστία και την ομοφυλοφιλία. Είδαμε την Ιεραρχία να συναινεί δια της σιωπής στην διδασκαλία συγκριτιστικών και Οικουμενιστικών, αντίχριστων θρησκευτικών. Είδαμε την Ιεραρχία να ευλογεί γάμους ομοφυλοφίλων και βαπτίσεις παιδιών τα οποία υιοθέτησαν ομόφυλα ζευγάρια. Είδαμε Ιεράρχες να εύχονται σε ομοφυλόφιλους μέσα στους Ιερούς Ναούς να χαίρονται τον έρωτά τους και να προσπαθούν να δίνουν το ίδιο παράδειγμα και στα παιδιά. Είδαμε Ιεράρχες μασόνους και πούστηδες, τους μεν να ευλογούν μασονικές τελετές, τους δε να απενοχοποιούν ύπουλα ή και ευθέως την ομοφυλοφιλία. Είδαμε την Ιεραρχία μας να στηρίζει ξεκάθαρα τις δολοφονίες εμβρύων.

Είδαμε Ιεράρχες να βάζουν αιρετικούς όχι μόνον μέσα στην Εκκλησία, αλλά και να προσκυνήσουν την Αγία Τράπεζα. Είδαμε Ιεράρχες να συμπροσεύχονται και να συλλειτουργούν με αιρετικούς, ακόμη και με γυναίκες. Είδαμε Ιεράρχες να παραχωρούν Ορθοδόξους Ναούς στους αιρετικούς Παπικούς για να λειτουργούν. Είδαμε Ιεράρχες να τελούν γάμους μεταξύ Χριστιανών και αιρετικών. Είδαμε Ιεράρχες να ανακοινώνουν και να στηρίζουν την επερχόμενη προσπάθεια ένωσης του Χριστού με τον Αντίχριστο το 2025 στον κοινό εορτασμό του Πάσχα με τους Παπικούς.

Είδαμε τους Ιεράρχες να φοβούνται τον αγιασμένο χώρο του Ιερού Ναού και να φορούν μάσκες ακόμη και την ώρα της Θείας Λειτουργίας, μην τυχόν και κολλήσουν Θεία Χάρη. Είδαμε τους Ιεράρχες να φοβούνται έναν ιό και να μην εμπιστεύονται την ζωή τους στον Θεό. Είδαμε Ιεράρχες να εκβιάζουν τους πιστούς με την αντιχριστιανική υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών, και μάλιστα παρά τις πάμπολες παρουσίες των Αγίων, τις προειδοποιήσεις των Χαριτωμένων γερόντων και τις αποκαλύψεις των επιστημόνων για τα περιεχόμενα των εμβολίων. Είδαμε την Ιεραρχία μας να εκδιώκει τους πιστούς από τους ναούς και να τους βρίζει με ακατονόμαστους χαρακτηρισμούς εμπαθείας και μίσους. Είδαμε την Ιεραρχία μας να κλείνει τις Εκκλησίες για πρώτη φορά μετά από αιώνες. Είδαμε τους Ιεράρχες μας να μιλούν ακόμη και για κουταλάκια μιας χρήσης, μήπως και κολλήσει κάποιος πιστός Σώμα και Αίμα Χριστού από τον άλλο. Είδαμε την Ιεραρχία μας να κάνει «Ανάσταση» την δεύτερη ημέρα, το Σάββατο, και παρέα με το Πάσχα των Εβραίων.

Είδαμε την Ιεραρχία μας να κρύβει τους σταυρούς και τα εγκόλπια για να μην προσβάλει το αποτρόπαιο αυτό θέαμα τα μάτια των Μωαμεθανών λαθρομεταναστών. Είδαμε να καλούν Ιμάμηδες στην Ιερά Σύνοδο για να κάνουν μάθημα Σαρίας οι Μωαμεθανοί στους Ιεράρχες μας για την αξία της γυναίκας!!!

Είδαμε να αλλάζει η Ιεραρχία μας τα Ιερά Κείμενα για να μην προσβάλλονται οι αιρετικοί, οι Εβραίοι και οι ομοφυλόφιλοι. Είδαμε την Ιεραρχία μας να απομακρύνει τον Εσταυρωμένο από την Αγία Τράπεζα και να αφαιρεί τους σταυρούς από τους πολυελαίους για να γίνουν σιγά σιγά οι Μητροπολιτικοί Ναοί χώροι πολυθρησκευτικής προσευχής. Είδαμε να κάνουν αλλαγές στις Αγιογραφίες των τοίχων των Μητροπολιτικών Ναών για τους ίδιους λόγους.

Τέλος, είδαμε την Ιεραρχία μας, το μεγάλο μέρος της να πέφτει σα λυσσασμένη αγέλη υαινών να κατασπαράξει τις σάρκες των 2-3 Ιεραρχών οι οποίοι ετόλμησαν να εκφέρουν παραδοσιακό, Ορθόδοξο, ομολογιακό λόγο, και το μικρό μέρος της να σιωπά για να μην γίνει και αυτό στόχος των αντιχρίστων υαινών.

Ποια Ιεραρχία; Ποια Ορθοδοξία; Δεν άφησαν τίποτε αμαγάριστο πια!

Διακόψτε βρέ κάθε μνημόνευση και κάθε κοινωνία με αυτούς που εμπαίζουν τόσο χυδαία τον Χριστό! Τι τους κοινωνάτε; Γιατί γίνεστε και εσείς μερίς του Βελίαρ; Γιατί αφήσατε μόνους τους κάποιους λίγους αδελφούς να σηκώνουν το βάρος της ομολογίας;

ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΜΩΡΕ;

Τι άλλο περιμένετε από τους εξόφθαλμα πλέον εντολοδόχους του εξαποδώ που υποδύονται τους Ορθοδόξους Ιεράρχες; Να φτύσουν και να πατήσουν και με τα ίδια τους τα πόδια την εικόνα του Χριστού; Γιατί ίσως μόνον αυτό να μην έχουν κάνει ακόμη. Ξεχάσατε ότι ο Χριστός μας είπε στα Ευαγγέλια ότι είτε είσαι με τον Χριστό, είτε με τον Σατανά; Ότι δεν υπάρχουν ενδιάμεσες καταστάσεις;

Τι περιμένετε τότε;

Μα δεν πιστεύουμε πουθενά πια;

Μα κανέναν δεν εξοργίζουν όλα αυτά;

Τόση ήταν η πίστη μας; Μόνο στα εύκολα λόγια των καλών καιρών;

Γιατί μωρέ δεν μιλάτε κανένας;

Τι φοβάστε μωρέ;

Για την κοσμική σας δόξα οι Ιεράρχες; Για την χρυσή κολοκύθα στο κεφάλι σας οι δελφίνοι; Για τον μισθό σας οι παπάδες; Για τα ντουβάρια σας οι μοναχοί; Πατάμε τον Χριστό για να μην πεινάσουμε; Για να μην κακοπάθουμε; Να πεθάνω τώρα ρε! Ποτέ μη σώσω και ζήσω άλλο ένα δευτερόλεπτο σ’ αυτή την αποστασία και μάρτυς μου ο καρδιογνώστης Θεός!

Που είναι το Άγιον Όρος; Πού είναι ο φάρος της Ορθοδοξίας; Γιατί δεν φέγγει τίποτε από το Άγιον Όρος; Γιατί έπεσε μαύρο σκοτάδι στο περιβόλι σου Παναγιά μου;

Πού πήγαν οι Αγιορείτες; Πού πήγαν οι Κοινοβιάτες; Πού πήγαν οι Σκητιώτες; Πού είναι οι Κελλιώτες; Πού είναι οι Καλυβίτες; Πού είναι οι ασκητές; Πού είναι οι Γεροντάδες; Πού είναι οι Χαριτωμένοι Αγιορείτες να αστράψουν και να βροντήξουν; Χάθηκε η Χάρις από το Άγιον Όρος; Χάθηκε ο Θείος Έρως; Χάθηκε ο ζήλος; Χάθηκε η ανδρεία; Χάθηκε η ομολογία;

Γιατί μουγγαθήκατε όλοι οι Αγιορείτες βρε αδελφοί και Πατέρες; Δεν τα βλέπετε όλα αυτά; Δεν σας εξοργίζουν; Δεν σας απασχολούν; Τόσο πολύ κλειστήκατε στον μικρόκοσμό σας που δεν φθάνουν στα αυτιά σας οι πνιγμένοι λυγμοί και τα βουβά ουρλιαχτά των αδελφών σας από τα κολαστήρια της ψυχής τους; Τόσο πολύ μπούκωσαν οι μύτες σας από μοσχοθυμίαμα που δεν μπαίνει στα ρουθούνια σας η βοθρίλα της αποστασίας της Ιεραρχίας; Τόσο πιο πάνω από τον Ένοικο βάλατε τα τριάντα αργύρια των ΕΣΠΑ και τα ανακαινισμένα ντουβάρια;

Αυτό είναι βρε Πατέρες το Περιβόλι της Παναγιάς; Αυτά είναι τα τέκνα της Παναγίας; Έτσι είναι η Αγγελική Πολιτεία; Και εγώ παλεύω τόσο καιρό και με τόσα εμπόδια να πάρω ευλογία να συναριθμηθώ ως νέος αδελφός πού; Σε αυτό το Άγιον Όρος; Στο μουγγό Όρος που συναινεί δια της σιωπής στην αποστασία και στο ξερίζωμα του Χριστού από την Ελλάδα; Αν είναι να συναριθμηθώ σε κάτι τέτοιο, ποτέ μη σώσω αδελφοί μου. Άμα έφτασε το Άγιον Όρος να συναινεί δια της σιωπής στην τόση βλασφημία και την τόση αποστασία, καλύτερα να καταποντιστεί για να μην παρασύρει και άλλους με την σιωπή του. Ούτε τα ντουβάρια, ούτε τα λιβάνια, ούτε τα μεγάλα σχήματα, ούτε οι χιλιάδες μετάνοιες, ούτε οι ατελείωτες αγρυπνίες βοηθούν τους αδελφούς μας που χάνονται στις άπειρες παγίδες του Οικουμενισμού.

ΚΑΙ ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΑΣ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ!!!

Οι αδελφοί μας χρειάζονται ομολογία, αγώνα, φωνή, ξεσηκωμό, κατήχηση, καθοδήγηση, άγιο παράδειγμα, βιώματα Χαριτωμένα.

Συγχωρέσατέ με Πατέρες και αδελφοί. Εγώ φταίω πρώτος για όλα και κάνω δημόσια εξομολόγηση. Ναι, είμαι πόρνος. Ναι, είμαι φιλήδονος και λάγνος. Ναι, είμαι φίλαυτος. Ναι, είμαι εγωιστής. Ναι, είμαι ανευλαβής. Ναι, είμαι ασεβής. Ναι, είμαι αθυρόστομος. Ναι είμαι βλάσφημος. Ναι, είμαι ολιγόπιστος. Ναι, είμαι σκληρόκαρδος και κακός. Ναι, είμαι μια βρωμερή, σιχαμερή και τρισάθλια, θλιβερή ύπαρξη. Όμως ένα πράγμα που δεν σηκώνει η ψυχή μου είναι η ενοχή της σιωπής μπροστά στην τόσο βλάσφημη αποστασία που συντελείται από την Ιεραρχία μας.

Θεέ μου δεν αντέχεται άλλο αυτή η δαιμονική κατάντεια! Και του νεκρού η καρδιά σχίζεται! Πάρε φωτιά και θειάφι Θεέ μου και κατάκαυσε και ισοπέδωσε αυτό μας το χάλι με πρώτον εμένα τον αρχιτρισάθλιο!

Ας ανοίξουμε επιτέλους τα ρημαδιακά μας ρε παιδιά να δούμε τα χάλια μας. Να δούμε τα σημάδια. Τις προειδοποιήσεις, τις πυρκαγιές, τους σεισμούς, τις πανδημίες, τους πολέμους, το τι γεγραμμένο έφθασε επάνω μας και εμείς αρμενίζουμε σε πελάγη μιαρής μακαριότητας.

Το ξέρω ότι θα με πουν παρανοϊκό, εμμονικό, φοβικό, συνδρομικό, φανατικό, δίχως αγάπη, σκληρό κριτή, υπερήφανο, «ού κατ’ επίγνωσιν» ζηλωτή, ταλιμπάν, και άλλα τέτοια λόγια της νέο-Χριστιανικής «αγάπης». Δεν πειράζει. Χίλιες φορές και άλλες χίλιες και χίλιες ακόμη να είμαι όλα αυτά, παρά συνένοχος δια της σιωπής σε αυτήν την βρωμεροτάτη προδοσία του Χριστού η οποία συντελείται με τον Οικουμενισμό.

Ζητώ και πάλι συγνώμη για το οργίλο ύφος μου εν Χριστώ Πατέρες και αδελφοί και παρακαλώ συγχωρέσατέ με εάν σκανδάλισα κάποιον.

Συγνώμη Θεέ μου που δεν μπόρεσα να σε αγαπήσω όπως σου αξίζει. Συγνώμη που βοθροκυλίζω κάθε μέρα το «κατ’ εικόνα» που μου εμπιστεύθηκες. Συγνώμη που είμαι μέγας συνυπαίτιος για το κατάντημα της Εκκλησίας Σου. Είμαι αυτοκατάκριτος, άξιος της αποστροφής του προσώπου Σου και άξιος πάσης κολάσεως.

Δια πρεσβειών της Παναγίας των Αγγέλων και των Αγίων, μη χρονίσεις, σώσον τον λαόν Σου και ευλόγησον την κληρονομίαν Σου, και είτε απάλλαξέ με από τον κόσμο μου, είτε απάλλαξε τον κόσμο από εμένα. Αμήν.

Ιωάννης Μακαρούνης