1. Δεν είχε χαρισματικούς και θεοφόρους αγίους Γέροντες εισηγητές και επικυρωτές των θεμάτων και των κειμένων, όπως είχαν όλες οι προηγούμενες Σύνοδοι. Και όχι μόνον αυτό, αλλά τους απαγόρευσαν και να μιλήσουν ακόμη. Συνεπώς η ψευδοσύνοδος δεν ήταν «επόμενη τοις Αγίοις Πατράσι», άρα δεν ήταν Αγία

2. Δεν έγινε αποδεκτή η αναβολή που εζήτησαν για δογματικούς λόγους οι 4 μεγάλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, της Ρωσίας, της Βουλγαρίας, της Γεωργίας και της Αντιοχείας

3. Απείχαν απο αυτήν οι 4 μεγάλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, της Ρωσίας, της Βουλγαρίας, της Γεωργίας και της Αντιοχείας, οι οποίες εκπροσωπούν το εβδομήντα τοις εκατό (70%) των απανταχού Ορθοδόξων. Συνεπώς η ψευδοσύνοδος όχι απλά δεν είναι Πανορθόδοξος, αλλά ούτε κάν Μεγάλη

4. Αντικατέστησε παράνομα και απέκλεισε απο την Σύνοδο τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ. Ειρηναίο επειδή δεν ήταν αιρετίζων (Οικουμενιστής)

5. Δεν είχε έγκυρα θέματα ημερησίας διατάξεως εφόσον δεν υπεγράφησαν ομόφωνα

6. Κατά πρωτοφανή παράβαση της Ορθοδόξου Συνοδικής Παραδόσεως, απο τους 830 απανταχού Ορθοδόξους Επισκόπους, δηλαδή τους 580 Επαρχιούχους και τους 250 Τιτουλάριους, οι οποίοι έπρεπε να κληθούν, εκλήθησαν μόνον οι 160, και μάλιστα κατ΄επιλογήν!, εκ των οποίων και πάλι πολλοί δεν πήγαν για λόγους δογματικούς και ομολογιακούς, και οι οποίοι σκανδαλωδώς, αντικατεστάθησαν απο άλλους!

7. Επιτρέποντας την συμμετοχή μόνον σε 24 απο τους αρχιερείς της κάθε τοπικής Εκκλησίας, παρέβη την Εκκλησιαστική Παράδοση και την ισότητα μεταξύ των αρχιερέων

8. Με την επιλογή, και όχι με κλήρο έστω, των 24 αυτών αρχιερέων παρέβη κάθε έννοια Εκκλησιαστικής νομιμότητας

9. Κατά πρωτοφανή Ορθόδοξη Εκκλησιαστική παράβαση, αντί να ψηφίσουν έστω όσοι αρχιερείς εκλήθησαν, τελική και αποφασιστική ψήφο είχαν μόνον οι Προκαθήμενοι, κάτι το οποίο γίνεται στις Παπικές Συνόδους (βλ. Β’ Βατικάνειο Σύνοδο)

10. Κατά την Ορθόδοξη Εκκλησιαστική Παράδοση, εφόσον οι εκπρόσωποι των τοπικών Εκκλησιών δεν είχαν δικαίωμα ψήφου, οι αποφάσεις της ψευδοσυνόδου είναι μή δεσμευτικές και άκυρες για αυτούς

11. Η ψήφος του Πατριάρχη Σερβίας ήταν άκυρη, εφόσον 17 απο τους 24 Σέρβους Μητροπολίτες κατεψήφισαν την νέα αιρετική Εκκλησιολογία

12. Η ψήφος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος ήταν επίσης άκυρη, εφόσον ήταν αντίθετη με την ομόφωνη απόφαση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος

13. Η ψήφος του Αρχιεπισκόπου Κύπρου ήταν επίσης άκυρη, εφόσον 4 Κύπριοι Επίσκοποι δεν υπέγραψαν το κείμενο

14. Δεν αναγνώρισε τις προηγούμενες Ορθόδοξες Συνόδους. Δηλαδή, δεν αναγνώρισε ούτε την εν Κωνσταντινουπόλει Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο του 692 μΧ, δεν αναγνώρισε ούτε την εν Κωνσταντινουπόλει Οικουμενική Σύνοδο του 880 μΧ, (η οποία «συμπτωματικώς» έθιγε τους αιρετικούς Παπικούς), και δεν αναγνώρισε ούτε και την εν Κωνσταντινουπόλει Οικουμενική Σύνοδο του 1341 μΧ, η οποία επίσης «συμπτωματικώς» έθιγε τους αιρετικούς Παπικούς. Κατά την Ιερά Παράδοση, η κάθε νέα Σύνοδος αντλεί την εγκυρότητά της και απο την απόρριψη ή την αναγνώριση των προηγουμένων Συνόδων. Άρα η ίδια η ψευδοσύνοδος αυτο-ακυρώνεται με την αγνόηση των προηγουμένων Συνόδων

15. Δεν ασχολήθηκε καθόλου με τα πλέον φλέγοντα ζητήματα της εποχής, όπως αυτό του παλαιού και διορθωμένου ημερολογίου/εορτολογίου ή αυτό των παραλλήλων επισκόπων Αμερικής, κοκ

Αιρετικότητα της ψευδοσυνόδου λόγω βλασφήμων κακοδοξιών

1. Δεν κατονόμασε καμία αιρετική οργάνωση της εποχής μας (Παπικούς, Ουνίτες, Προτεστάντες, Ευαγγελικούς, Βαπτιστές, Πεντηκοστιανούς, Αγγλικανούς, Χιλιαστές, Οικουμενιστές, Αντιχαλκηδονίους, Μονοφυσίτες, Μαρωνίτες, Νεστοριανούς, Μονοθελητές, Μασόνους, κοκ), και άρα τις απεδέχθη όλες ώς ορθοτομούσες τον λόγο της Αληθείας

2. Ανεγνώρισε τις περισσότερες οργανώσεις των αμετανοήτων αιρετικών ώς «Εκκλησίες» και την συμμετοχή μας ώς ισοτίμου μέλους-μέρους ενός παγκοσμίου συμβουλίου τέτοιων οργανώσεων τις οποίες αποδέχεται ώς «Εκκλησίες» (ΠΣΕ)

3. Αποδεχόμενη την Δήλωση του Τορόντο, διατύπωσε την αίρεση οτι η Ορθοδοξία, είναι μόνον μέρος της Εκκλησίας του Χριστού, και οτι τα υπόλοιπα μέρη είναι οι άλλες «Εκκλησίες», δηλαδή οι αιρετικές οργανώσεις

4. Απεδέχθη χωρίς να ξεχωρίσει και να καταδικάσει κανένα, όλα τα αιρετικά κείμενα του ΠΣΕ (Πόρτο Αλέγκρε, Πουσάν, κα). Έτσι, υιοθέτησε την αίρεση του Πόρτο Αλέγκρε οτι όλες οι αιρέσεις είναι τα διηρημένα μέλη της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού, και οτι μόνον όταν βρισκόμαστε σε κοινωνία με τους αιρετικούς είμαστε Εκκλησία και Σώμα Χριστού

5. Υιοθέτησε την αίρεση του Πουσάν οτι μεταννοούμε εμείς οι Ορθόδοξοι για τα σχίσματα, διότι δεν εξήλθαν οι αιρετικοί απο την Εκκλησία, αλλά είμαστε απο κοινού συνυπεύθυνοι για τις διαιρέσεις της Εκκλησίας σε κομμάτια, και γι΄ αυτό πρέπει να επανέλθουμε σε κοινωνία όλα τα διηρημένα μέλη της Εκκλησίας, δηλαδή Ορθόδοξοι και αιρετικοί

6. Δια της πλαγίου αποδοχής, υιοθέτησε την αίρεση της Συμφωνίας του Μπαλαμάντ όπου μεταξύ πολλών άλλων θλιβερών αποδεχθήκαμε, υπογράψαμε, αναγνωρίσαμε και συνεπώς δηλώσαμε πίστη στο οτι οι αιρετικοί Παπικοί είναι Εκκλησία και οτι έχουν Βάπτισμα και Μυστήρια

7. Δια της πλαγίου αποδοχής, υιοθέτησε την αίρεση της Συμφωνίας του Σαμπεζύ όπου λέει οτι οι αιρετικοί Μονοφυσίτες διατήρησαν την αυθεντική Χριστολογία, και οτι συμφωνήσαμε να άρουμε τα αναθέματα εκατέρωθεν, χωρίς οι αιρετικοί Μονοφυσίτες να αποκυρήξουν τις πλάνες των

8. Με την αναγνώριση των αιρετικών οργανώσεων ώς «Εκκλησιών» και την ανάγκη για επανένωση με αυτές, υιοθέτησε τις αιρέσεις περί «διηρημένης Εκκλησίας», περί «θεωρίας κλάδων», περί «δυο πνευμόνων», περί «συγκριτισμού», περί «Βαπτισματικής θεολογίας», περί «μετα-Πατερικής θεολογίας», κοκ

9. Με την αναγνώριση των αιρετικών οργανώσεων ώς «Εκκλησιών» τους ανεγνώρισε Αποστολική Διαδοχή, Ιερωσύνη, Χάρη, Μυστήρια και σωτηρία

10. Με την αναγνώριση των αιρετικών οργανώσεων ώς «Εκκλησιών» και μέρη της Εκκλησίας του Χριστού, απεδέχθη εμέσως, ή τουλάχιστον υποβίβασε εξευτελιστικά την σημασία και όλων των βαρυτάτων και βλασφήμων αιρέσεών των, όπως το filioque, η εικονομαχία, ο μονοφυσιτισμός, ο μονοθελητισμός, η ταύτιση ουσίας και ενέργειας, η κτιστή Θεία Χάρις, η Χριστοτόκος Παναγία, κοκ

11. Με όλα τα ανωτέρω ακύρωσε και απετάχθη το άρθρο 9 του Συμβόλου της Πίστεως περί ΜΙΑΣ Εκκλησίας, αλλά και όλες τις προηγούμενες Οικουμενικές Συνόδους

12. Όχι μόνον υιοθέτησε και κατωχύρωσε την παναίρεση του Οικουμενισμού, αλλά η ψευδοσύνοδος ήταν μια ωδή πρός την παναίρεση, εξυμνώντας τους σκοπούς του ΠΣΕ και όχι μόνον

13. Επιτρέπει τους μεικτούς γάμους μεταξύ Χριστιανών και αιρετικών

14. Παύει οριστικά και απαγορεύει την ιεραποστολή πρός τους αιρετικούς λαούς

15. Απαξιώνει και Προτεσταντικοποιεί το σημαντικότατο εργαλείο της νηστείας, δια του οποίου γίνεται ο καθαρτικός αγώνας πρός την «απόκτηση» του Αγίου Πνεύματος και συνεπώς πρός την σωτηρία

...η λίστα των θεολογικών εκτροπών είναι πολύ μεγαλύτερη, αλλά ας μείνουμε σε αυτά τα ολίγα...

(του editor)