Υπάρχουν άλλωστε περιπτώσεις στον χώρο της Metal όπως αυτή του κορυφαίου Metal συγκροτήματος, τους Megadeth, οι οποίοι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σε συναυλία και μάλιστα έθεσαν βέτο, παρά τις μαζικές πιέσεις που δέχθηκαν, επειδή κάποιο άλλο συγκρότημα που θα εμφανιζόταν μιλούσε κατά του Χριστού! Υπάρχει για παράδειγμα ο πασίγνωστος με τις εκκεντρικές του εμφανίσεις Alice Cooper, ο οποίος δηλώνει συνειδητός "Χριστιανός" (Ευαγγελικός Προτεστάντης) και αντι-Σατανιστής. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα που θα εξέπληταν όσους γράφουν τυφλά, πουριτανιστικά και βλαπτικά για την Εκκλησία. Πολλούς από αυτούς που γράφουν ισοπεδωτικά, θα τους εξέπλητε πολύ περισσότερο το γεγονός ότι υπάρχει ακόμη και "Χριστιανική" ή Λευκή Metal, στον αντίποδα της Μαύρης (Black Metal). Γνωστό τέτοιο παράδειγμα στον Ελληνικό χώρο ήταν η προσπάθεια των "παπα-ροκάδων" του Μουλατσιώτη. Αν και ο ρόλος Ορθοδόξων μοναχών δεν συνάδει καθόλου με Παπικο-προτεσταντικού τύπου επικοινωνιακές προσεγγίσεις, ομολογώ ότι η θεματολογία των τραγουδιών ήταν μια ευχάριστη αλλαγή από το κατεστημένο, μια προσπάθεια, η οποία ομολογουμένως τράβηξε πρός την Εκκλησία και ικανοποίησε μεγάλη μερίδα της Ελληνικής νεολαίας.

Δεν υπάρχει λόγος να γίνουμε κουραστικοί κάνοντας εκτενή αναφορά στην ιστορία και τα γένη της μουσικής "Metal". Άλλωστε, δεν εξυπηρετεί τον σκοπό της παρούσης αναφοράς. Άς πούμε μόνο, ότι η μουσική "Metal" μπορεί να ταξινομηθεί με πολλούς τρόπους. Από την θεματολογία των στίχων, από τον ήχο, από τον τρόπο παιξίματος, κοκ.

Ο σκοπός αυτής της αναφοράς δεν είναι ούτε να δωθεί "άφεση" ή να προβληθεί εν γένει η μουσική Metal, ούτε όμως και να αποτελέσει άλλη μια πουριτανιστική, βλαπτική για την Εκκλησία, ισοπεδωτική προσέγγιση. Ο σκοπός αυτής της αναφοράς είναι να αναδειχθεί τι συμβαίνει όταν ο άνθρωπος απομακρύνεται από τον Χριστό, ακόμη και μέσω της μουσικής. Για τον λόγο αυτό, θα επικεντρωθούμε στο πιο ακραίο κομμάτι της μουσικής Metal, το γένος DSBM.

Το DSBM είναι ξεχωριστό υπογένος του υπογένους Black Metal, και είναι τα αρχικά για τις λέξεις "Depressive Suicidal Black Metal", δηλαδή στα Ελληνικά, "Καταθλιπτική Αυτοκτονική Μαύρη Metal". Η βασική θεματολογία του ευρύτερου υπογένους "Black Metal" είναι ο Σατανισμός, εξ ου και ο όρος "Black". Κατ' επέκτασιν, η βασική θεματολογία του υπογένους DSBM είναι ο μισανθρωπισμός, η απόγνωση και η αυτοκτονία. Το DSBM είναι η κατάληξη θα λέγαμε της παγίδευσης στα δίχτυα του Σατανά.

Χαρακτηριστική είναι η όλη "σκοτεινή" εμφάνιση των τραγουδιστών, τα εμφανώς βασανισμένα πρόσωπά τους, τα ονόματα των συγκροτημάτων και των τραγουδιών τους και φυσικά, οι στίχοι των τραγουδιών τους.

Για παράδειγμα, κλασσικά ονόματα συγκροτημάτων DSBM είναι Katatonia (Κατατονία), Forgotten Tomb (Ξεχασμένο Μνήμα), Make a Change... Kill Yourself (Κάνε μια Αλλαγή... Αυτοκτόνησε), Life is Pain (Η Ζωή είναι Πόνος), Nocturnal Depression (Νυκτερινή Κατάθλιψη), Drowning the Light (Πνίγοντας το Φώς), Woods of Desolation (Δάσος της Ερήμωσης), I'm in a Coffin (Είμαι σε Φέρετρο), Abyssmal Sorrow (Αβυσσαλαία Θλίψη), Hypothermia (Υποθερμία), Abyssic Hate (Αβυσσαλαίο Μίσος), κοκ.

Χαρακτηριστικοί τίτλοι τραγουδιών και δίσκων είναι Lead yourself to failure (Οδήγησε τον εαυτό σου στην αποτυχία), End of life (Τέλος της ζωής), Oppressive nights in mental asylum (Καταπιεστικές νύχτες σε ψυχιατρικό άσυλο), Bloody Melancholy (Αιματηρή Μελαγχολία), No failure in suicide (Δεν υπάρχει αποτυχία στην αυτοκτονία), Ending the circle of life (Τελειώνοντας τον κύκλο της ζωής), Death. Pierce Me (Θάνατος. Διαπέρασέ με), Digging a ditch to die in (Σκάβοντας ενα λάκο για να πεθάνω μέσα), Suicidal emotions (Αυτοκτονικές τάσεις), κοκ.

Πιστεύω ότι μετά από τόσους τίτλους τραγουδιών και άλμπουμ δεν χρειάζεται να επεκταθούμε και σε χαρακτηριστικούς στίχους τραγουδιών.

Εκείνο όμως που σκοκάρει περισσότερο, εκείνο που καταδεικνύει την πνευματική κατάσταση των ανθρώπων που έχουν παγιδευτεί σε αυτή την "υποκουλτούρα" της Metal, είναι οι ανατριχιαστικές κραυγές των τραγουδιστών οι οποίες ενδύουν τα τραγούδια τους. Είναι συγκλονιστικό το ότι 300 άνθρωποι αυτοκτόνησαν μόλις είδαν ενα fan-made βιντεοκλίπ για το τραγούδι Sterile Nails and Thunderbowels των Silencer. Όποιος έχει πολύ γερό στομάχι αλλά και στέρεο νού, ας ακούσει κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα από κλασσικά τραγούδια DSBM για να πάρει μια μικρή φρικιαστική εικόνα για το τι πράγμα μιλάμε:

( Οι παρακάτω σύνδεσμοι (links) ανοίγουν τα βίντεο στο youtube )

Oppressive Nights in Mental Assylum (από τους Life is Pain)

Death. Pierce Me (από τους Silencer)

Posledni Cesta (από τους Trist)

No Failure in Suicide (από τους Lyrinx)

Sterile Nails and Thunderbowels (από τους Silencer)

Εαν νομίζετε ότι όλο αυτό είναι απλά μια επίπλαστη, επιτυχώς "market-αρισμένη", νεανική, επανασταστική υποκουλτούρα, τότε δείτε παρακάτω μερικά παραδείγματα από την πραγματική ζωή αυτών των τραγουδιστών.

Ο τραγουδιστής των Burzum, Varg Vikernes, έχει καταδικαστεί για το κάψιμο "Χριστιανικών" εκκλησιών στην Νορβηγία.

Ο κιθαρίστας των Emperor, "Samoth" (Tomas Thormodsæter Haugen), έχει επίσης καταδικαστεί για το κάψιμο "Χριστιανικών" εκκλησιών στην Νορβηγία.

Ο κιθαρίστας των Hades Almighty, Jørn Inge Tunsberg, έχει επίσης καταδικαστεί για το κάψιμο "Χριστιανικών" εκκλησιών στην Νορβηγία.

Ο ντράμερ των Emperor, "Faust" (Bård Guldvik Eithun), έχει επίσης εμπλακεί σε κάψιμο "Χριστιανικών" εκκλησιών και "Βίβλων" στην Νορβηγία.

Ο κιθαρίστας των Mayhem, "Euronymous" (Øystein Aarseth), έχει επίσης εμπλακεί σε κάψιμο "Χριστιανικών" εκκλησιών και "Βίβλων" στην Νορβηγία.

Ο Αμερικανός τραγουδιστής του σόλο συγκροτήματος Leviathan, "Wrest" (Jef Whitehead), ο οποίος και χαίρει μεγάλης εκτίμησης στην DSBM κοινότητα, αφού σακάτεψε στο ξύλο την φιλενάδα του χτυπώντας και το κεφάλι της στο τοίχο, μετά την βίασε επανειλλημένα με τα εργαλεία tattoo που κατείχε.

Το Ολλανδο-Βελγικό συγκρότημα Stalaggh, με πολύ καλά προφυλαγμένη την ανωνυμία των μελών του, έχοντας πρόσβαση σε ψυχιατρική κλινική λόγω ενος μέλους του που δούλευε εκεί, "δανείστηκε" (απήγαγε) 7 βαρειές περιπτώσεις ασθενών του ψυχιατρείου για να χρησιμοποιήσει τις εφιαλτικές κραυγές τους στα τραγούδια του άλμπουμ Projekt Misanthropia.

Ο Νορβηγός τραγουδιστής των Gorgoroth, "Gaahl" (Kristian Eivind Espedal), έπιασε έναν επισκέπτη που είχε πάει σε πάρτυ που διοργάνωσε ο Gaahl, τον χτύπησε στο κεφάλι, τον έδεσε σε μια καρέκλα, και τον βασάνιζε επί ώρες, επειδή ο καλεσμένος ήθελε να φύγει από το πάρτυ! Κατά την διάρκεια του βασανισμού, ο Gaahl είχε κόψει βαθεία τον καλεσμένο και συνέλεγε το αίμα του σε ποτήρι, λέγοντας σε όλους ότι θα τον θυσιάσει στον Σατανά. Το δικαστήριο, εξετάζοντας τα στοιχεία και τις μαρτυρίες, χαρακτήρισε την χρήση βίας από τον Gaahl ως "εξαιρετικά ωμή και βάναυση". Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Gaahl αιχμαλώτισε άλλο θύμα και το βασάνιζε επί 6 ώρες! Στην απολογία του, ο Gaahl απάντησε με την κλασσική "θεολογία" των Σατανιστών: "όταν με θίγουν, τότε εγώ είμαι αυτός που θα αποφασίσει ποιά θα είναι η ποινή τους"

Ο Σουηδός τραγουδιστής των Shining, "Ghoul" (Niklas Kvarforth), καταματώνει τον εαυτό του κόβοντάς τον με ξυράφια πάνω στη σκηνή (φωτο δεξιά), έχει ιδιαίτερα μισανθρωπικό προφίλ, διοργανώνει εξαιρετικά βίαιες συναυλίες, στις οποίες και μοιράζει προκαταβολικά ξυραφάκια στο κοινό για να αυτοκτονήσει όποιος θέλει κατά την διάρκεια της συναυλίας. Πολλοί νέοι έχουν αυτοκτονήσει ακούγοντας τις σχετικές προτροπές των τραγουδιών του.

Την διαταραχή να χαρακώνονται με ξυραφάκια και να ματώνουν πάνω στην σκηνή την εφαρμόζουν πολλοί τραγουδιστές του χώρου DSBM, όπως και ο Kim Carlsson, επίσης σε φωτογραφία δεξιά.

Ο ντράμερ των Emperor, "Faust" (Bård Guldvik Eithun), ο οποίος αναφέρθηκε και πιο πάνω, έχει επίσης καταδικαστεί για τoν φόνο του Magne Andreassen.

Ο Σουηδός τραγουδιστής των Mayhem, "Dead" (Per Yngve Ohlin), έθαβε τα ρούχα του για ενα διάστημα πρίν από κάθε συναυλία, ώστε να νιώθει την οσμή της σαπίλας στη μύτη του όταν τραγουδούσε. Κάποια φορά, βρήκε ενα νεκρό κοράκι, το έβαλε σε σακούλα και το κουβαλούσε μαζί του. Πρίν απο την συναυλία, άνοιγε την σακούλα και μύριζε το κοράκι για να έχει την οσμή του θανάτου στα ρουθούνια και στο νού του όταν τραγουδάει. Τελικά, ο μόλις 22-χρονος Dead, αυτοκτόνησε. Χαρακτηριστικό του κυνισμού και της ψυχικής νέκρωσης στην οποία είχε φθάσει, το σημείωμα που άφησε: "Συγνώμη για το αίμα. Ευχαριστώ. Συγνώμη που εκπυρσοκρότησα μέσα στο σπίτι".

Ο κιθαρίστας του συγκροτήματος που τον βρήκε, ο "Euronymous" (Øystein Aarseth), πρίν καλέσει την αστυνομία, πήγε και αγόρασε μια φωτογραφική μηχανή για να τραβήξει φωτογραφίες τις οποίες αργότερα έβαλε σε εξώφυλο μουσικού άλπμουμ. Το χειρότερο όμως είναι ότι ο Euronymous λέγεται ότι απέσπασε και αργότερα μαγείρεψε μέρος του διασκορπισμένου εγκεφάλου του φίλου του, και ότι έφτιαξε μικρά περιδέραια με τα θραύσματα απο το κρανίο του νεκρού, τα οποία μοίρασε σε μουσικούς DSBM που εκτιμούσε, και για τα οποία κυκλοφορούν και φωτογραφίες.

Η δράση του Euronymous όμως δεν σταματά εκεί. Δολοφόνησε και τον τραγουδιστή των Burzum, Varg Vikernes.

Ο Τσέχος τραγουδιστής των συγκροτημάτων Life is Pain και Trist, Jan Trist, κατέληξε να νοσηλευτεί για ενα διάστημα σε ψυχιατρική κλινική.

Ο Σουηδός τραγουδιστής των Silencer, "Nattramn" (Mikael Nilsson), βγαίνοντας από σύντομο ψυχιατρικό εγκλεισμό, κάρφωσε ενα τσεκούρι στο κεφάλι ενός μικρού κοριτσιού που παραλίγο να το σκοτώσει. Όταν έφτασε η αστυνομία, τους φώναζε "Σκοτώστε με! Σκοτώστε με!" Μετά από αυτό το συμβάν επέστρεψε αμέσως στην ψυχιατρική κλινική.

Η ψυχική διαταραχή του Nattramn φαίνεται να περιλαμβάνει την εμμονή του για κάποιου είδους εξελικτικό μετανθρωπισμό, από άνθρωπο σε γουρούνι, γι' αυτό και όπως φαίνεται στην φωτογραφία αριστερά, κυριολεκτικά πνιγμένος στην αιμορραγία, προσπαθεί να ακρωτηριάσει τα χέρια του και να τα αντικαταστήσει με... γουρουνοπόδαρα.

Με την βοήθεια ενος πρωτοποριακού προγράμματος αποκατάστασης που παρείχε η ψυχιατρική κλινική στην οποία νοσηλευόταν, ο Nattramn ίδρυσε την προσωπική του δισκογραφική παραγωγή HAL και ηχογράφησε το άλμπουμ Diagnose: Lebensgefahr, το οποίο σημαίνει Διάγνωση: Κίνδυνος Θάνατος! Στα εξώφυλα και στο συνοδευτικό βιβλιαράκι του άλμπουμ (φωτο δεξιά) φαίνεται επίσης η εμμονική ψυχική διαταραχή με τον μετανθρωπισμό σε γουρούνι.

Τόσο η "μουσική" όσο και οι στίχοι των κομματιών που παρήχθησαν κατά την παραμονή του στην ψυχιατρική κλινική, αποτυπώνουν με σαφήνεια την ψυχική διαταραχή του Nattramn. Αρκεί να ακούσει κανείς το πιο γνωστό κομμάτι, το Transformalin, για να καταλάβει ότι υπάρχει πραγματική ψυχική διαταραχή.

Ο Nattramn κυκλοφόρησε επίσης και μια συλλογή ποιημάτων με τίτλο Grishjärta, δηλαδή "Καρδιά Γουρουνιού". Οι στίχοι των ποιημάτων του είναι επίσης ενδεικτικοί της κατάστασής του.

Ενδεικτικά, οι στίχοι του τραγουδιού Transformalin:

Ξερίζωσέ μου τα δόντια
Απάνθρωπος μορφασμός
Ξεφλούδισε το δέρμα μου
Σπάσε τα κόκκαλα από κάτω
Άδειασέ με
Ξεκοίλιασέ με
Έλεγξέ με
Κόψε τον λαιμό μου
Transformalin
Transformalin
Κλέψε την φωνή μου
Δεν μπορεί να ακουστεί
Αφαίρεσε τα μάτια μου
Δεν πρέπει να σε δούν
Άνοιξε μια τρύπα
Στο κρανίο μου
Γέμμισέ με
Είμαι αποστειρωμένος
Με μια δυσωδία
Αγνότητας και αιθυλίου

Προσάρμοσε τα πόδια
Ξέχνα τον πόνο
Σε λευκή κόλλα
Αλλαγμένο μυαλό
Άσε με να κοιμηθώ
Στην φορμόλη
Παραβίασέ με
Αποκάλυψέ με
Πρόσβαλέ με
Άγγιξέ με
Αφού πεθάνω
Ή απλά άδειασέ με στον υπόνομο

Transformalin
Transformalin
Transformalin
Transformalin
Transformalin
Transformalin
Όχι άνθρωπος
Και με πρόσωπο γουρουνιού
Πρόσωπο γουρουνιού
Πρόσωπο γουρουνιού
Transformalin
Κοίμησέ με (θανάτωσέ με)

Χαρακτηριστικό επίσης και ενα ποίημα από την συλλογή του:

Το ζώο στον καθρέφτη
(Djuret i spegeln)

Έλα εδώ και ούρλιαξε
και χασμουρητά

με το πρόσωπό σου γυρισμένο το μέσα έξω
και γιατί;
γιατί;

περπατάς πρός τα πίσω;

τρέλα...ενας κολλημένοσστασαγόνιατησμαϊμούς
δίποδο γουρούνι
με ζωώδεις τάσεις
τίποτα καλό δεν αργοκινείται
έξω από το σώμα σου
σπασμένο δέρμα, αποστήματα
τοπική νέκρωση

σίγουρα ενα σκυλί-πτώμα θα σημάδευε!
μετά πάρε το αιμοσταγές μαχαίρι στα γουρουνο-σφαχτικά σου χέρια
βολέψου σα στο σπίτι σου
καλωσήρθες στο γλέντι του χοιρινού!

Άς σταματήσω εδώ την περιήγηση στον τραγικό χώρο του DSBM. Πιστεύω ότι δεν μένει καμία αμφιβολία για το ότι, όσον αφορά τον χώρο DSBM, δεν πρόκειται απλώς περί marketing, προμοτάρισμα, καλλιτεχνική υποκουλτούρα, νεανικό επαναστατισμό, αντι-καθεστωτικό προκλητικό image, κοκ, αλλά για πραγματικό, σοβαρότατο και επικίνδυνο πνευματικό αδιέξοδο στο οποίο έχουν παγιδευτεί οι ταλαίπωροι αδελφοί μας, είτε αυτοί είναι πλανεμένοι Χριστιανοί, είτε αιρετικοί, είτε Παγανιστές, είτε, άθεοι, είτε Σατανιστές. Δεν παύουν να είναι και αυτοί τέκνα του ίδιου Τριαδικού Θεού, εξαπατημένα από τον μέγα απατεώνα και ψεύτη Εωσφόρο, αθάνατες ψυχές σαν και τις δικές μας, πονεμένοι και πλανεμένοι αδελφοί όπως θα μπορούσαμε να είμαστε και εμείς, που μπορούν εν δυνάμει να σωθούν. Δεν παύουν να είναι ψυχές, οι οποίες μόλις φύγουν από αυτόν τον κόσμο και ανοίξουν τα μάτια τους στον κανονικό, ο πόνος τους θα είναι ανείπωτος, αλλά και αθεράπευτος.

Τι θα απολογηθούμε όλοι εμείς που δακτυλοδεικτούσαμε τους πλανεμένους αδλεφούς μας μορφάζοντας με αποστροφή, λές και δεν ήσαν δημιουργήματα του Θεού, αλλά του Διαβόλου, κακοί εν τη φύσει; Τι θα απολογηθούμε όταν ο Θεός μας κάνει την ερώτηση: "Και τι κάνατε για να σώσετε τους αδελφούς σας; Πονέσατε έστω; Προσευχηθήκατε έστω;" Ή είμαστε σαν τους υποκριτές πουριτανιστές, υπερόπτες, τυφλοί, που μόλις βρεθούν οι ίδιοι στην πρώτη μικρο-δυσκολία κάνουν το εκκρεμές από κάποιο δέντρο;

ΚΟΥΙΖ

Μπορείτε να βρείτε ποιά πρόσωπα ακτινοβολούν την γαλήνη και την χαρά του Ακτίστου Φωτός;

Είναι πάρα πολύ εύκολο, δεδομένων καταστάσεων και συγκυριών, να πέσει κάποιος σε βαθειά θλίψη και σε κατάθλιψη. Είναι πολύ εύκολο να χαθεί ο δρόμος, είτε προσωρινά είτε μόνιμα. Όσοι δεν έζησαν αθώες, "ρόδινες" ζωές και έχουν περάσει καταστάσεις στην ζωή τους, μπορούν να καταλάβουν πόσο εύκολα σπάνε οι αντοχές ενος ανθρώπου που πέρασε πολλά, είτε αυτά ήσαν φανερά στους άλλους, είτε όχι.

Κατάθεση ψυχής του editor, από... εκτροχιασμένες στιγμές.

(Σημ.: Είναι πολύ εύκολο να βγάλετε λάθος συμπεράσματα από το ακόλουθο ποίημα. Κάθε στροφή και σχεδόν κάθε στίχος κωδικοποιεί και από μια νοηματική ενότητα, και από μια ξεχωριστή, προσωπική, βιωματική ή πνευματική κατάσταση. Όλες μαζί συνθέτουν το ενα και μοναδικό νόημα του ποιήματος.)

Χωρίς τίτλο
Κουράστηκα να γεννιέμαι μόνο για να πεθαίνω. Θέλω πια να πεθάνω για να ζήσω.

Πέντε φορές γεννήθηκα και πέθανα τέσσερις. Ελπίζω σε μια γέννηση και δυο θανάτους ακόμη για να γλυτώσω τον θάνατο.

Τέσσερις είναι οι θάνατοι. Με τον πρώτο, πέθανα τρείς φορές. Με τον δεύτερο, μακάρι να ξανά πεθάνω για πάντα. Ο τρίτος δεν με νοιάζει. Μακάρι να ‘ρθει γρήγορα. Τον τέταρτο…

Έζησα… κάπως… όπως…
Τώρα…
Γνώριμος ήχος… καρφί στην καρδιά.
Γνώριμο σχήμα… καρφί στην καρδιά.
Γνώριμη εικόνα… καρφί στην καρδιά.
Γνώριμη οσμή… καρφί στην καρδιά.
Γνώριμη γεύση… καρφί στην καρδιά.
Γνώριμη λέξη… καρφί στην καρδιά.

Μοχθηρός μαριονετίστας στο στόμα διαστρέφει όσα θέλω να πω.
Αμείλικτα. Κάθε φορά.

Ενάμισι δισεκατομμύριο λάθη.
Ένα λάθος διαρκείας ενάμισι δισεκατομμυρίων δευτερολέπτων.
Έκπτωτος εκ γενετής.

Μίλησες…
Μόνο φρένο;

Σαγήνεψες…
Με πήρες, αλλά δεν με πήρες…
Έχεις τον λόγο σου, έχεις πάντα δίκιο…

Τέσσερις πόρτες.
Κόκκινη, γαλάζια, δυο μαύρες.
Και οι τέσσερις κλειστές.
Έχεις τον λόγο σου, έχεις πάντα δίκιο…

Βουνοκορφή. Χωρά ίσα-ίσα τα πόδια μου.
Όρθιος σε ένα κλουβί μισό επί μισό.
Κλειδωμένος μέσα σε κάσα, ζωντανός, αλλά νεκρός…

Δεν ζήτησα τίποτα, μόνο το βέλος.

Έμεινε μια πόρτα.
Άχρωμη. Χλιαρή.
Δεν μπορώ να μείνω στάσιμος.
Την πέρασα.
Την έχω αφήσει πολύ πίσω. Δεν την βλέπω.

Προσπαθώ να γίνω έστω ένα μηδενικό.
Προσπαθώ να το φτάσω… απομακρύνεται…
Αφήνομαι… απομακρύνεται…
Σ’ αυτόν τον τόπο και τα μηδενικά είναι ουτοπία.
Εδώ δεν υπάρχει ούτε νοερά…
Γίνεται ξένο σώμα. Την αποβάλει ο οργανισμός.
Τουλάχιστον να υπήρχε το βέλος.
Αλλά έχεις τον λόγο σου, έχεις δίκιο…

Απογοήτευση, υπερηφάνεια
Θλίψη, υπερηφάνεια
Κατάθλιψη, υπερηφάνεια
Απελπισία, υπερηφάνεια
Απόγνωση, υπερηφάνεια…

Κατάθλιψη. Ταγκαλάκι.
Ριζώνει βαθειά μέσα σου.
Την διώχνεις.
Την νοσταλγείς πιο δυνατά.
Σου λείπει. Την χρειάζεσαι.
Ο πόνος της, οικείος.
Η θλίψη της, συντροφιά.
Το δάκρυ της, ανακουφίζει.
Νοσηρή παρηγορήτρια.

Αυτοχειρία.
Ναρκωτικό φλερτ.
Μ’ ένα σμπάρο δυο θανάτους.
Πολλές «μονές»…

dsbm
Ο ήχος σε εκφράζει. Έχει πιάσει τον πόνο σου.
Μέχρι εκεί. Μην το ψάξεις. Θα το χάσεις…
Κραυγές απόγνωσης.
Κραυγές παράνοιας.
Κραυγές απόκοσμες.
Στομάχι. Κόμπος.
Πόνος. Πρωτόγνωρος. Άρρητος.
Μηδενίζει τον δικό σου.
Έστω για λίγο.
Είναι πολύς. Δεν αντέχεις.
Θα την έδινες…
Δεν γνώρισαν Φώς.
Ο Φέρων την Αυγή γελάει.
Δεν είναι μάρκετινγκ. Είναι αληθινό.
Πραγματικότητα. Σοκ.
Πάει το φλερτ.
Τουλάχιστον για τώρα.

Ζήτησα τα πάντα, κρυφά.
Όπως μου ζήτησες να τα ζητήσω.
Δαχτυλήθρα… ποτήρι… μάντρα…
ΟΧΙ!, ή δεξαμενή ή τίποτα!
Δεν το θέλουν κι οι δυο;

Είναι για όλους…
Για να δεις θες φακό.
Για να βρεις φακό πρέπει να βλέπεις.
Φαύλος κύκλος.
Δεν υπάρχει μαγικός διακόπτης.
Το φεγγάρι είναι ετερόφωτο.
Ο Ιωνάς ξαπλωτός. Ο Ιώβ καθιστός.
Το βέλος…

Μόνο ο δεύτερος δίνει ζωή.
Μακάρι να πεθάνω μια φορά ακόμα, πριν πεθάνω και πεθάνω.
Θέλω να πεθάνω! Μ’ ακούς!;
Θανάτωσέ με κι ας πεθάνω αμέσως, ή σκότωσέ με να πεθάνω μια ώρα αρχύτερα.
Άπειρο μείον πενήντα ίσον άπειρο.

Μίλησα…
Ακούνε, βλέπουν, αλλά σιωπούν.
Όσοι έχουν αυτιά δεν έχουν στόμα.
Όσοι δεν έχουν αυτιά, έχουν… φωτοκύτταρο.

Μίλησαν…
Άλλοι ήθελαν να ακούσουν, άκουσαν, είδαν.
Άλλοι δεν ήθελαν να ακούσουν, κι όμως, άκουσαν, είδαν.
Άλλοι ήθελαν να ακούσουν, άκουσαν…

Η φλόγα τρεμοπαίζει.
Ψυχορραγεί, αλλά δεν ξεψυχά…
Άνοιξε η μαύρη πόρτα!
Έτρεξα!
Γκρεμός.
Αίματα.
Σπασμένη μύτη.
Σπασμένα δόντια.
Σπασμένα κόκκαλα.
Έχεις τον λόγο σου, έχεις δίκιο…

Πάλι από την άχρωμη πόρτα.
Μα τώρα πιο βαθεία.
Αρένα με έπαθλο την ψυχή μου.
Εγώ θεατής.
Προσπαθώ να ελπίζω, αόριστα πλέον.
Έπαψα να προσδοκώ.
Δεν περνά ο καιρός να πεθάνω…

Δρομέας.
Δεν τον ήθελαν. Επέμενε.
Του έσπασαν τα πόδια. Τον δέχτηκαν.
Τον έβαλαν να τρέξει.
Προσπαθεί. Σέρνεται. Με πόνους.
«Δεν το ‘χει…», είπαν.
Αδικία. Εμπαιγμός.

Δεν έχει πάλι γέννηση.
Δεν έχει πάλι δεύτερο θάνατο.
Μόνο τρίτο και τέταρτο.
Τελευταία ευχή…
Γουρούνι δίχως πόδια.
Ήθελε. Δεν μπορούσε.
Τώρα μούδιασε. Πάγωσε.
Ας είναι…
Τελευταίο έκθεμα. Ας το δουν όλοι.
Δεν θα το ξανά δουν.

Στύλος ψηλός.
Περνά τα σύννεφα.
Ένα επί ένα.
Χωρίς κάγκελα.
Από κάτω φρίκη. Ακατονόμαστη.
Πυρακτωμένο μέταλλο κάτω από τον ανέσπερο πυρίκαυστο ήλιο.
Πιο καυστικό το Φώς.
Γυμνός. Ξεχασμένος για πάντα.
Αν βρει τρόπο. Χωρίς να τους αδικήσει.

Έρημος άπειρη.
Δίχως αρχή και τέλος.
Πυρακτωμένη άμμος κάτω από τον ανέσπερο πυρίκαυστο ήλιο.
Μη σταθείς. Σκορπιοί.
Πιο καυστικό το Φώς.
Γυμνός. Ξεχασμένος για πάντα.
Αν βρει τρόπο. Χωρίς να τους αδικήσει.

Θάλασσα παγωμένη, άπειρη.
Δίχως αρχή και τέλος.
Έρεβος.
Χιονοθύελλα.
Γκρεμισμένα ντουβάρια.
Απαγκιάζεις. Ψευδαίσθηση.
Από πάνω πτερόσαυρος.
Μην κουνηθείς.
Το ίδιο καυστικό το Φώς.
Γυμνός. Ξεχασμένος για πάντα.
Αν βρει τρόπο. Χωρίς να τους αδικήσει.

Αν δεν βρει…

Ακόμη κι έτσι. Θέλω να πεθάνω.
Παντοτινή τον δεύτερο.
Δεν έχει δεύτερο; Δεν έχει νόημα.
Γρήγορα τρίτο και τέταρτο.
Άπειρο μείον πενήντα ίσον άπειρο.

Έϊ!, Εσύ, ψηλά! Μ’ ακούς επιτέλους!; Θέλω να πεθάνω!

Ι.Μ.κκ

(του editor)