Είναι μέσα στην φύση μου και στα γονίδιά μου να θέλω να μαθαίνω, να προοδεύω, να εξελίσσομαι, να αυξάνω, να διαπλαταίνω, να εμβαθύνω σε όλα αυτά που έχουν σημασία, και σε όλα αυτά που με κάνουν καλύτερο. Θέλω να βρίσκομαι σε μια διαρκή κίνηση πρός τα εμπρός, και μάλιστα με μεγάλη ταχύτητα.

Γι΄ αυτό και πρότυπά μου είναι άνθρωποι εξαιρετικά προοδευτικοί, όπως ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ ή ο Γέρων Αυξέντιος ο Γρηγοριάτης. Άνθρωποι που έκαναν πράξη την πρόοδο. Διότι όποιος έχει συλλάβει το μεγαλείο του Χριστού και το νόημα την ζωής όπως έκαναν όλοι οι άγιοι, καταλαβαίνει οτι εκεί και μόνον εκεί βρίσκεται η πρόοδος και η τελειότητα. Πρόοδος και τελειότητα πέρα απο τον Χριστό δεν υφίσταται. Έτσι, ο πραγματικός λάτρης της προόδου δεν μπορεί παρά να είναι και λάτρης της πηγής της προόδου, η οποία είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Και εγώ είμαι λάτρης της προόδου και λάτρης του Χριστού.

Διότι, ποιός δίδαξε μεγαλύτερη πρόοδο απο τον Χριστό; Ποιός προόδευσε περισσότερο απο τους αγίους; Ποιός μπορεί να ισχυριστεί οτι είναι μεγαλύτερος οικολόγος και φυσιολάτρης απο τους αγίους; Ποιός μπορεί να ισχυριστεί οτι είναι μεγαλύτερος ειρηνιστής και ανθρωπιστής απο τους αγίους; Ποιός μπορεί να ισχυριστεί οτι είναι μεγαλύτερος φιλάνθρωπος και σοσιαλιστής απο τους αγίους; Ποιός μπορεί να ισχυριστεί οτι είναι ηθικότερος, δικαιότερος και σοφότερος απο τους αγίους; Ποιός μπορεί να ισχυριστεί οτι είναι ταπεινότερος και αγαθότερος απο τους αγίους; Ποιός μπορεί να ισχυριστεί οτι αγαπά περισσότερο απο τους αγίους; Ποιός μπορεί να ισχυριστεί λοιπόν οτι προόδευσε περισσότερο, και άρα είναι πιο προοδευτικός απο τους αγίους; Κανείς. Κανείς εχέφρων τουλάχιστον.

Και πώς έφθασαν οι άγιοι σε τέτοια μεγάλη πρόοδο; Μα κάνοντας πράξη τους λόγους του Τέλειου και Μοναδικού Θεού, του Πάνσοφου και Πανάγαθου, του Σωτήρος και Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Τί τελειότερο μπορεί να αναζητήσει ο άνθρωπος που να μην μας το έχει ήδη διδάξει και ζητήσει ο Χριστός;

Ο κόσμος μας όμως είναι δυστυχώς, κάθε άλλο παρά προοδευτικός. Ο κόσμος είναι βαρβαρικός, αναχρονιστικός και οπισθοδρομικός. Μπορεί να ευαγγελίζεται την πρόοδο, αλλά στην ουσία μισεί κάθε τί προοδευτικό. Μισεί την πρόοδο και την εξέλιξη του ανθρωπίνου είδους. Γι΄ αυτό και απομακρύνθηκε απο την πηγή της προόδου, τον Χριστό, και βούτηξε στην βαρβαρότητα.

Μίσος, ζήλεια, φόνος, πόλεμος, κακία, υπερηφάνεια, εγωισμός, αδιαφορία, σκληρότητα, βαρβαρότητα, πρωτογονισμός. Προσπαθεί μάταια ο άνθρωπος μέσα απο τα χαλάσματα να αντιγράψει τον Χριστό. Προσπαθεί με αντίχριστα μέσα να προοδεύσει. Προσπαθεί με τον φόνο να φέρει την ζωή, με την μόλυνση να καθαρίσει, με το σκότος να φωτίσει, με την κακία να αγαπήσει. Και απο την πολύ του υπερηφάνεια τυφλώθηκε και δεν βλέπει οτι η λύση είναι δίπλα του.

Είναι σαν τον Νεάντερταλ που προσπαθείς να του εξηγήσεις τη χρησιμότητα του τροχού, και αυτός τον διαλύει με μανία σε κομμάτια για να φτιάξει ενα ρόπαλο, ώστε να ικανοποιήσει την αρωστημένη υπερηφάνειά του.

Είμαστε όλοι μας πρωτόγονοι, αναχρονιστικοί, υπανάπτυκτοι και οπισθοδρομικοί, και βαφτίζουμε προοδευτισμό την σήψη και την παρακμή. Βαφτίζουμε προοδευτισμό οτιδήποτε μας στερεί την πρόοδο ώς ανθρώπινο είδος. Έτσι, βαφτίσαμε το άσπρο μαύρο. Βαφτίσαμε πρόοδο την εξέλιξη των όπλων, την εξέλιξη της παρακολούθησης της ιδιωτικής ζωής, τις κάρτες, τα τσιπάκια, τις κάμερες, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, την γενετική παρέμβαση της φύσης, την ασυδοσία, την διαφθορά, την ποινική συμπεριφορά, την ανεξέλεγκτη ελευθερία, την απελευθέρωση των ηθών, την αποθέωση την διαστροφής, την λατρεία της κενοδοξίας και της φιλαυτίας, την απενοχοποίηση της αμαρτίας, κοκ.

Και αντί να προοδεύουμε, επιστρέφουμε χιλιάδες πνευματικά χρόνια πίσω, στα Σόδομα και στην Βαβέλ. Κάναμε τις κοινωνίες μας σαν τις δυστοπικές κοινωνίες των ταινιών όπου βασιλεύει η διαστροφή, η ασθένεια και η δυστυχία. Γιατί; Διότι νομίζουμε οτι μπορούμε να προοδεύσουμε μόνοι μας, έξω απο την σοφία Του και χωρίς την αγάπη Του.

Και πώς κατάφεραν να φτιάξουν τον κόσμο μας οι «προοδευτικοί»; Τα βλέπουμε παντού γύρω μας. Οι πόλεμοι διαρκώς αυξάνονται, οι αλλεργίες και οι ασθένειες αυξάνονται, οι επιστήμονες εφευρίσκουν νέες ασθένειες, εμβόλια που δημιουργούν αυτοάνοσα, και διάφορους άλλους τρόπους για να μειώνουν τον πλυθισμό και να δουλεύει η φαρμακοβιομηχανία, μέχρι και οι θάλασσες της Ανταρκτικής γέμισαν με εκατομμύρια τόνους πλαστικά, τα ποτάμια σε όλο τον πλανήτη γέμισαν με εξαιρετικά υψηλά επίπεδα αντιβιωτικών και χημικών, όλα τα τρόφιμα είναι δηλητηριασμένα με ορμόνες και καρκινογόνα φυτοφάρμακα, ο εκούσιος ή ακούσιος απανδρισμός (demasculinization) που προκαλούν οι χημικές ουσίες στην διατροφή μας, ο αέρας έχει όλο και περισσότερα βαρέα μέταλα, το μίσος αυξάνει, η τρομοκρατία, η βία, η εκμετάλλευση, η σκληρότητα, η φτώχια, η αποξένωση, η απληστία, η ασωτία, τα ναρκωτικά, η διαρκώς αυξανόμενη κατάθλιψη, οι διαρκώς αυξανόμενες ψυχασθένειες, οι διαρκώς αυξανόμενες αυτοκτονίες, η διαστροφή, η ανωμαλία, η ηθική και πολιτική νομιμοποίηση της κτηνοβασίας, της παιδεραστίας και της ομοφυλοφιλίας, το δουλεμπόριο, το εμπόριο οργάνων, οι απαγωγές γυναικών και παιδιών για σκλάβους του σέξ, η τεράστια βιομηχανία της παιδεραστίας στην Ινδονησία με αστείρευτη πελατεία απο την Δύση, η νόμιμη πορνο-βιομηχανία που τζιράρει αυτή την στιγμή 100 δις δολάρια, και η παράνομη που τζιράρει πολύ περισσότερα, και οι οποίες επενδύουν και χρηματοδοτούν την γεωμετρικά αυξανόμενη κουλτούρα των «ladyboy», πίσω απο την οποία χρυσή επένδυση κρύβεται όλος αυτός ο διεθνής ακτιβισμός περί σεξουαλικών ελευθεριών, ανδρογυνισμού, φεμινισμού, τρίτου φύλου, σεξουαλικής σύγχισης των παιδιών, ΛΟΑΤΚΙ..., κοκ, και η «υπερήφανη» λίστα της «προόδου» δεν έχει τελειωμό.

Είναι αυτή πρόοδος της κοινωνίας και του ανθρώπου; Είναι η κοινωνία μας πιο ευτυχισμένη και βελτιωμένη σε σχέση με παλαιότερες; Δεν νομίζω οτι υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που να νιώθει ικανοποιημένος με την ηθική και πνευματική κατάσταση του κόσμου και του ανθρώπου σήμερα. Εκτός ίσως απο κάποιους τόσο πολύ εθισμένους στην ηδονή των παθών, οι οποίοι, τυφλωμένοι απο τα ηδονικά τους πάθη, όντως θεωρούν οτι αυτοί είναι προοδευτικοί και οτι έτσι προοδεύουν σαν άνθρωποι και σαν κοινωνία. Και αδυνατούν να δούν οτι με την απελευθέρωση των παθών τους, απλά ανέστρεψαν την εξέλιξή τους και ξανάγιναν ζωώδεις. Αδυνατούν να αντιληφθούν το μεγαλείο και την πραγματική ευτυχία της αγιότητας. Αγνοούν, διότι δεν βίωσαν ποτέ, την άρρητη πνευματική και ψυχική ηδονή και ευτυχία που προσφέρει η μέθεξη στο Άκτιστο Φώς.

Και το άκρον άωτον της ειρωνίας είναι οτι όλοι αυτοί οι άθεοι και μισόθεοι «προοδευτικοί», οι οποίοι αρνήθηκαν τον δρόμο του Θεού και ακολουθώντας τον δικό τους δρόμο, το μόνο που κατόρθωσαν ήταν να φτιάξουν αυτήν την επίγεια κόλαση, αυτήν την δυστοπία που ζούμε, όλοι αυτοί κατηγορούν τον Θεό για το οπισθοδρομικό κατάντημά τους.

Έ λοιπόν, όχι! Δεν μου αρέσει αυτή η ηθική οπισθοδρόμηση. Δεν με καλύπτει αυτή η πνευματική συντήρηση. Δεν μου αρέσει αυτός ο κοινωνικός αναχρονισμός που οδηγεί πάλι απο την αρχή στα Σόδομα και την Βαβέλ. Δεν αντέχω τις παροπίδες που με εμποδίζουν να δώ την αλήθεια του Χριστού. Μακριά απο εμένα η θλιβερή πλάνη του να θεωρώ «πρόοδο» τον ηθικό σκοταδισμό και το πνευματικό έρεβος. Μακριά απο μένα η κόλαση που επιφέρει η απουσία Χριστού.

Πείτε με ριζοσπαστικό, πείτε με ονειροπόλο, πείτε με ρομαντικό, πείτε με «αρπαγμένο», πείτε με «ψεκασμένο», πείτε με όπως θέλετε, εγώ είμαι και θα παραμείνω φανατικά προοδευτικός. Είμαι και θα παραμείνω φανατικά Χριστιανός!

(του editor)