Είναι πρέπων ο τόσο ελεγκτικός αυτός ιστότοπος;
Πόσο είναι το βάρος της σιωπής;

«Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς»
(Ματθ. ι΄ 32-33)

(μτφ. Κολιτσαρά: Καθένας, λοιπόν, που με πίστιν και θάρρος και χωρίς να φοβήται τους διωγμούς, θα με ομολογήση σωτήρα του και Θεόν του εμπρός στους ανθρώπους, θα τον ομολογήσω και εγώ έμπροσθεν του ουρανίου πατρός μου ως ιδικόν μου. Οποιος όμως με αρνηθή εμπρός στους ανθρώπους, θα αρνηθώ και εγώ να τον παραδεχθώ ως ιδικόν μου εμπρός στον ουράνιον Πατέρα μου.)

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ

«οἶδά σου τὰ ἔργα, ὅτι οὔτε ψυχρὸς εἶ οὔτε ζεστός· ὄφελον ψυχρὸς ἦς ἢ ζεστός. οὕτως ὅτι χλιαρὸς εἶ, καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου»
(Αποκ. γ΄ 16)

(μτφ. Κολιτσαρά: Γνωρίζω καλά τα έργα σου, τα ολίγα, τα ατελή και χλιαρά. Αυτά και μαρτυρούν, ότι ούτε ψυχρός είσαι ως προς την πίστιν, ούτε θερμός. Είθε να ήσουν ψυχρός (διότι υπήρχεν ελπίς να μετανοήσης και θερμανθής) η να ήσουν ζεστός και θερμός. Ετσι επειδή είσαι χλιαρός και δεν είσαι ούτε ζεστός ούτε ψυχρός, πρόκειται να σε εμέσω από το στόμα μου, (να σε αποδοκιμάσω και σε αποκόψω από την Εκκλησίαν μου).)

ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ

« Τό, ¨Μὴ κρίνετε ἵνα μὴ κριθῆτε¨, περὶ βίου ἐστίν, οὐ περὶ πίστεως »
δλδ.: η εντολή "Μὴ κρίνετε ἵνα μὴ κριθῆτε" δεν έχει εφαρμογή όταν κάποιος κακοδοξεί/αιρετίζει, αλλά για όταν μεθά, χαρτοπαίζει, πορνεύει, κοκ
(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Ελληνική Πατρολογία (Σειρά MPG), Τόμος 63, Ομιλία ΛΔ΄, σελίς 232)

«Ἐάν ὅμως ὁ λόγος καί ἡ ὑπόθεσις εἶναι περί πίστεως καί τῶν παραδόσεων τῆς Ἐκκλησίας μας, τότε καί ὁ πλέον εἰρηνικός καί ἠσύχιος πρέπει νά πολεμεῖ ὑπέρ αὐτῶν»
(Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)

« Εντολή γαρ Κυρίου μη σιωπάν εν καιρώ κινδυνευούσης πίστεως. Λάλει γαρ, φησί, και μη σιώπα. Και, εάν υποοστέλληται, ουκ ευδοκεί η ψυχή μου εν αυτώ. Και, εάν ούτοι σιωπήσωσιν, οι λίθοι κεκράξονται. Ώστε ότε περί πίστεως ο λόγος, ουκ έστιν ειπείν, εγώ τίς ειμι; Ιερεύς; Αλλ’ ουδαμού. Άρχων; Και ουδ’ ούτως. Στρατιώτης; Και πού; Γεωργός; Και ουδ’ αυτό τούτο. Πένης, μόνον την εφήμερον τροφήν ποριζόμενος. Ουδείς μοι λόγος και φροντίς περί του προκειμένου. Ουά, οι λίθοι κράζουσι, και συ σιωπηλός και άφροντις; Η αναίσθητος φύσις θεόν επακήκοεν, και αυτός λαιλαπιστής; ... Και συ ο μέλλων ευθύνεσθαι υπό Θεού εν καιρώ ετάσεως, και περί αργού ρήματος, καν επαίτης εί, διδόναι λόγον. ... Ώστε και αυτός ο πένης πάσης απολογίας εστέρηται εν ημέρα κρίσεως, μη τανύν λαλών ως κριθησόμενος και δια τούτο μόνον. »
δλδ.: Είναι εντολή του Θεού να μιλούμε όταν προσβάλλονται τα της Πίστεως. Μίλα, λέγε και μην σιωπάς. Διότι εαν σιωπάς, δεν αναπαύεται η ψυχή μου με εσένα. Και εαν σιωπήσετε, θα φωνάξουν οι πέτρες. Ώστε όταν πρόκειται περί Πίστεως, δεν μπορείς να πείς: "ποιός είμαι εγώ που θα μιλήσω; Ιερέας είμαι; Όχι. Κάποιος αμόδιος με τέτοια εξουσία; Ούτε αυτό. Κάποιος αξιωματικός έστω; Από που κι' ως πού; Αγρότης; Ούτε κάν αυτό δεν είμαι. Είμαι ένας φτωχός που παλεύει όλη μέρα για ενα κομμάτι ψωμί. Δεν μου πέφτει κανένας λόγος για τα περί Πίστεως." Ουαί κι' αλλοίμονο! Οι πέτρες φωνάζουν και εσύ μένεις σιωπηλός και αδιάφορος; Η άψυχη φύση εισάκουσε την εντολή του Θεού και εσύ καταστροφέας; ... Και θα σου αποδωθούν ευθύνες από τον Θεό την ημέρα της Κρίσεως, και επειδή δεν μίλησες, ακόμη και εαν είσαι ζητιάνος, θα δώσεις λόγο για την σιωπή σου. ... Ώστε και αυτός ο φτωχός δεν θα έχει καμία δικαιολογία την ημέρα της Κρίσεως, και θα κατακριθεί μόνο και μόνο επειδή δεν άρθρωσε λόγο όταν έπρεπε.
(Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης, Ελληνική Πατρολογία (Σειρά MPG), Τόμος 99, Επιστολή ΠΑ΄ πρός Παντολέοντι Λογοθέτη, σελίς 1321)

« Το να εφησυχάζει κανείς όταν το κινδυνευόμενον είναι η Πίστις, τούτο είναι το ίδιον της αρνήσεως, το δε να ελέγχει είναι ομολογία ειλικρινής »
δλδ.: το να σιωπάς όταν θίγονται τα της Πίστεως είναι σαν να αποτάσσεσαι τον Χριστό ενώ όταν φωνάζεις εφαρμόζεις το "Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει..."
(Άγιος Βασίλειος ο Μέγας)

« Τρίτον δέ εἶδος (ἀθεΐας), οὐ πόρρω τῆς ἀνωτέρω πονηρᾶς ξυνωρίδος, τό παραιτεῖσθαι τι λέγειν τῶν δεδογμένων περί Θεοῦ ὑπ’ ἀνευλαβοῦς εὐλαβείας... »
δλδ.: η σιωπή στα της Πίστεως λόγω μιας δήθεν ευλαβείας (δήθεν ταπείνωσης) είναι δαιμονική ενέργεια, είναι το τρίτο είδος αθεΐας
(Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, Ελληνική Πατρολογία (Σειρά Ε.Π.Ε.), Τόμος 4, «Πρός τόν εὐλαβέστατον ἐν Μοναχοῖς κύρ Διονύσιον», σελίς 404)

« ...ούκ ασφαλές υποκρίνεσθαι, των Θείων νόμων υβριζομένων, ο σιγήσας και παριδών τίνος ούκ έσται κολάσεως άξιος; »
δλδ.: μην νομίζει κανείς ότι είναι ασφαλής όταν από δήθεν ταπείνωση δεν μιλά όταν προσβάλλονται τα της Πίστεως, διότι είναι άξιος κολάσεως
(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Ελληνική Πατρολογία (Σειρά MPG), Τόμος 50, Λόγος είς τον Μακάριον Βαβύλαν, σελίς 547)

« Ὅταν γὰρ ὁ κρατῶν [...] Καὶ ἀπελθὼν δὲ ἐντεῦθεν, μετὰ πολλῆς αἰσχύνης καὶ κατηφείας παραστήσεται τῷ βήματι τοῦ Χριστοῦ, ἐκεῖθέν τε αὐτὸν πάλιν εἰς τὴν κάμινον ἀπάξουσιν ἕλκουσαι αἱ πρὸς τοῦτο ταχθεῖσαι δυνάμεις »
δλδ.: πως γίνεται να μη κολασθεί αυτός που κάνει ότι δεν βλέπει και σιωπά, όταν οι θεϊκοί νόμοι και κανόνες υβρίζονται
(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Ελληνική Πατρολογία (Σειρά MPG), Τόμος 50, Λόγος είς τον Μακάριον Βαβύλαν, σελίς 547)

« Το αίμα του ημαρτηκότος εκ των χειρών του σκοπού εκζητηθήσεται [...] ο σιωπήσας μόνον, ένοχος του αίματος των αμαρτανόντων ευρίσκεται »
δλδ.: Ὁ σιωπῶν ἐν καιρῷ ἀσεβείας εἶναι ἔνοχος γιά τὸ αἷμα τῶν ἁμαρτανόντων
(Άγιος Βασίλειος ο Μέγας, Ελληνική Πατρολογία (Σειρά MPG), Τόμος 31, Απόκρισις είς την Ερώτησιν ΣΞΑ΄, σελίς 1257)

« ὅταν θὰ ἔλθει καιρὸς ποὺ μία γιαγιὰ δὲ θὰ ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ ἐλέγχει τὸν πατριάρχη, θὰ ἔρθει ἡ καταστροφὴ τῆς Ἐκκλησίας »
(Άγιος Ιουστίνος ο Ομολογητής)

« Μην ανέχεστε άλλες λοξοδρομίες και πλάνες από τους ιερείς και αρχιερείς σας! Μην κάνετε τα «στραβά μάτια», είστε συνυπεύθυνοι! Οι Άγιοι σας προειδοποιούν… »
(Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς)

ΘΕΟΛΟΓΟΙ

«Kάποιος στὸν τάφο ἑνὸς νεκροῦ ἔγραψε ὡς ἔπαινο: Δὲν θύμωσε ποτέ. Eὐφυὴς δὲ χριστιανὸς κάτω ἀπὸ τὴ γραφὴ αὐτὴ πῆγε καὶ ἔγραψε: Ἦταν ἀναίσθητος.»
Νικόλαος Σωτηρόπουλος, Ιεροκήρυκας

«Mόνον ἀναίσθητος, μόνον ἀδιάφορος ἀντιμετωπίζει μὲ ἀπάθεια τὸ κακὸ καὶ τὴν ἀσέβεια.»
Νικόλαος Σωτηρόπουλος, Ιεροκήρυκας

ΚΟΣΜΙΚΑ ΓΝΩΜΙΚΑ

«Ἀδικεῖ πολλάκις ὁ μὴ ποιῶν τι, οὐ μόνον ὁ ποιῶν τι»
(μτφ. editor: Προκαλεί μεγάλο κακό και αυτός που δεν κάνει κάτι (καλό), όχι μόνο αυτός που κάνει κάτι (κακό).)
Marcus Aurelius, Ρωμαίος Αυτοκράτωρ, 2ος αι.

«Τὸ νὰ μὴ γνωρίζῃς εἶναι κακό, τὸ νὰ μὴν ἐπιθυμῇς νὰ γνωρίζῃς, εἶναι χειρότερο!»
Αφρικανικό γνωμικό

«Το μίσος δεν είναι το αντίθετο της αγάπης, η αδιαφορία είναι»
Rollo May, Αμερικανός ψυχολόγος

«Οι πιο σκοτεινές γωνιές στην Κόλαση είναι φυλαγμένες για εκείνους που διατηρούν την ουδετερότητά τους σε εποχές ηθικής κρίσης»
Dante Alighieri, Ιταλός ποιητής, 13ος αι.

(του editor)