Βασικό Χρονολόγιο του Οικουμενισμού

Σημείωση1: Να υπενθυμίσουμε ότι η εμφάνιση του Οικουμενισμού δεν είναι κάτι το εντελώς καινούριο και πρωτότυπο. Η παναίρεση του Οικουμενισμού είναι η μετεξέλιξη των προσπαθειών των αιρετικών φιλο-Ενωτικών "Ορθοδόξων" από την μια, και το άσβεστο μίσος και ο διαχρονικός στόχος των Παπικών από την άλλη, να καταστρέψουν την Εκκλησία κάτω από το άρμα του Παπισμού.
Βλέπε για παράδειγμα την πλαστογράφηση των Συνοδικών κειμένων της εν Τολέδο Συνόδου του 589, την πλαστογράφηση και την κατασυκοφάντηση Πατέρων ώστε να τους παρουσιάσουν αιρετικούς, όπως τον Ιερό Αυγουστίνο, τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, τον Άγιο Γρηγόριο Νύσσης, τον π. Γεώργιο Φλωρόφσκυ, κα, την Δ΄ Σταυροφορία κατά του Βυζαντίου (1204), την Παπική ψευδο-σύνοδο της Λυών του 1274 και τις διώξεις του Βέκκου, την Παπική ψευδο-σύνοδο της Φλωρεντίας του 1439-1442, τον θεσμό της Ουνίας (1439) και την εμφάνισή του στην σύγχρονη Ελλάδα από το 1903, τις πολεμικές πρακτικές κατά της Ορθοδοξίας των Δυτικών κατά την Λατινοκρατία (Φραγκοκρατία) και Ενετοκρατία, αλλά και τις αντ-Ορθόδοξες πρακτικές της Βασιλείας του Όθωνα, κοκ.

Σημείωση2: Όσον αφορά την Εκκλησία, η πορεία για την Οικουμενιστική Πανθρησκεία του Αντιχρίστου συντελείται σε δυο προσωρινά παράλληλους δρόμους. Από την μια, είναι ο διάλογος της Εκκλησίας μέσω του ΠΣΕ με σκοπό την Μυστηριακή κοινωνία της Εκκλησίας με όλες τις αιρέσεις του κόσμου, κάτι που ήδη επιτυγχάνεται, αρχής γενομένης με την αποκατάσταση της κοινωνίας με τους αμετανοήτους αιρετικούς Μονοφυσίτες. Από την άλλη, είναι ο διάλογος της Εκκλησίας με το Βατικανό ώστε να υποταχθεί η Εκκλησία κάτω από τον Πάπα. Ο Πάπας, θέλουν να είναι ο παγκόσμιος θρησκευτικός ηγέτης στην νέα παγκόσμια τάξη, γι' αυτό και οι Παπικοί είναι η μόνη αιρετική οργάνωση που δεν συμμετέχει στο ΠΣΕ!
Σκοπός του Οικουμενισμού είναι μια παγκόσμια θρησκεία με παγκόσμιο ηγέτη τον Πάπα, όπου οι διάφορες αιρέσεις θα έχουν Κοινό Ποτήριο με την Εκκλησία (Ορθοδοξία), η οποία Εκκλησία θα έχει τόσο αλλοιώσει την Πίστη που πλέον δεν θα έχει σωτηριολογική σημασία, και οι οποίες αιρέσεις με την ψευδο-Εκκλησία πλέον, θα λειτουργούν σε κοινούς ναούς, όπως στον νεο-ιδρυθέντα ναό του Αγίου Νικολάου στην Νέα Υόρκη.

1902 - «Πατριαρχική και Συνοδική Εγκύκλιος»

Ο Μασόνος Οικουμενικός Πατριάρχης Ιωακείμ Γ΄ ο Μεγαλοπρεπής, έκανε το πρώτο κάλεσμα πρός τους αιρετικούς για ενωτικούς διαλόγους, καλώντας τις Δυτικές "χριστιανικές" οργανώσεις των αιρετικών ώς "αναδενδράδες του Χριστιανισμού", αποδεχόμενος έτσι τις αιρετικές κακοδοξίες περί θεωρίας των "κλάδων", των "δυο πνευμόνων", της "διηρημένης" Εκκλησίας, της "διευρυμένης" Εκκλησίας, κοκ

Αυξάνει εκθετικά τον ρυθμό για την προσέγγιση με τους αιρετικούς

Ο Τοποτηρητής του Οικουμενικού Θρόνου, Μητροπολίτης Προύσης Δωρόθεος, έθεσε τον "χάρτη" για την συμμετοχή μας στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (αιρέσεων), το ΠΣΕ, αλλά και την αποδοχή "μας" στην παναίρεση του Οικουμενισμού, καλώντας τις Δυτικές "χριστιανικές" οργανώσεις των αιρετικών ώς "Χριστιανικές Εκκλησίες"!!! Προτείνει την ίδρυση μιας "Κοινωνίας των Εκκλησιών", αυτό που τελικά ονομάστηκε ΠΣΕ, και 11 βασικά σημεία που αποτελούν μέχρι σήμερα την βάση του Οικουμενισμού, όπως πχ την θέσπιση ενιαίου εορταστικού ημερολογίου για να εορτάζονται παρέα με τους αιρετικούς οι εορτές του Χριστιανισμού, την ανταλλαγή αντιπροσώπων, επιστολών, δώρων, κοκ, στις εορτές Χριστιανών και αιρετικών, την ανταλλαγή φοιτητών θεολογίας στις θεολογικές σχολές ο ενας του άλλου, στην θέσπιση "δια-χριστιανικών" συνεδρίων, την αποδοχή αιρετικών στα Χριστιανικά νεκροταφεία και το αντίστροφο, την αποδοχή των μεικτών γάμων μεταξύ Χριστιανών και αιρετικών, κοκ

Υλοποιώντας άμεσα και εν τάχει τις "προσταγές" της Οικουμενιστικής εγκυκλίου του 1920, αναγνώρισε τις Αγγλικανικές χειροτονίες και έκανε την αυθαίρετη και πραξικοπηματική αλλαγή του ημερολογίου προκαλώντας το σχίσμα των ΓΟΧ

Οι αιρετίζοντες "Ορθόδοξοι" που συμμετείχαν στο ΠΣΕ (πχ διοίκηση της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης, της Εκκλησίας της Ελλάδος, κα) αναγνώρισαν οτι «Οἱ Ἐκκλησίες-μέλη ἀναγνωρίζουν ὅτι τό νά ἀποτελεῖ κάποιος μέλος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ εἶναι πιό περιεκτικό ἀπό τό νά ἀποτελεῖ μέλος τῆς δικῆς του Ἐκκλησίας»

Επισφράγισε την Οικουμενιστική πορεία της διοικήσεως της Εκκλησίας στο ΠΣΕ

Εισήλθαν πολλές Ορθόδοξες Εκκλησίες στο ΠΣΕ, όπως αυτή της Ρωσίας και απεδέχθησαν την απαγόρευση στην Εκκλησία, να διακηρύττει ότι μόνον η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η Μία, Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, και επιβλήθηκε να συντάσσονται και να υπογράφονται κείμενα κοινής αποδοχής από Ορθοδόξους και Προτεστάντες

Ο Μασόνος Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας θέτει και επίσημα την πρόθεσή του για έναρξη των θεολογικών διαλόγων με τους Παπικούς και επιζητά την αποστολή Ορθοδόξων παρατηρητών στην επερχόμενη Παπική Β΄ Βατικάνειο Σύνοδο. Από το 1961 ξεκινά και η μεγάλη Οικουμενιστική στροφή της Ορθοδόξου Εκκλησίας στους διαλόγους, προκαλώντας και την αποχώρηση από τους διαλόγους του θεολογικού κολοσσού, π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ

Ο Μασόνος Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας με ταραχώδη σπουδή συγκαλεί μια δεύτερη αποτυχημένη προσπάθεια ικετεύοντας στην ουσία το Βατικανό να αποδεχθεί Ορθοδόξους παρατηρητές στην επερχόμενη Παπική ψευδο-σύνοδο (Β' Βατικάνειο) προωθώντας έτσι τις Οικουμενιστικές αρχές του Διαγγέλματος του 1920. Το Βατικανό αρνείται. Όχι μόνο έβαλαν προδότες της Πίστεως να γίνουν πρωτεργάτες στην παναίρεση του Οικουμενισμού (1902), αλλά να ικετεύουμε κι όλας τους αιρετικούς Παπικούς να μας δεχθούν!

Η πρώτη συνάντηση Οικουμενικού Πατριάρχου και Πάπα μετά την ψευδο-σύνοδο της Φλωρεντίας (1439-1442). Συνάντηση του Μασόνου Οικουμενικού Πατριάρχου Αθηναγόρα με τον Πάπα Παύλο ΣΤ' στα Ιεροσόλυμα για να συζητήσουν για την Ένωση των Εκκλησιών και το "Κοινό Ποτήριο" !!!

Ο Μασόνος Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας κάνει αποδεκτό το Διάταγμα της Παπικής Β΄ Βατικανείας ψευδο-συνόδου του 1963-1965

Ο Μασόνος Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας προβαίνει στην μονομερή άρση των Αναθεμάτων πρός τους αμετανοήτους Παπικούς

Επίσκεψη Πάπα Παύλου ΣΤ' στο Φανάρι (Ο.Π. Αθηναγόρας)

Επίσκεψη Μασόνου Οικ. Πατ. Αθηναγόρα στο Βατικανό (Παύλος ΣΤ')

Επίσκεψη Πάπα Ιωάννου Παύλου Β' στο Φανάρι (Ο.Π. Αθηναγόρας)

Αρχή του "επί ίσοις όροις" διαλόγου μεταξύ Χριστιανών και Παπικών
Εξέδωσε το κείμενο "The Mystery of the Church and the Eucharist in the Light of the Mystery of the Holy Trinity"

Εξέδωσε το κείμενο "The Mystery of the Church and the Eucharist in the Light of the Mystery of the Holy Trinity"

Εξέδωσε το κείμενο "Faith, Sacraments and Unity of the Church"

Εξέδωσε το κείμενο "Faith, Sacraments and Unity of the Church"

Επίσκεψη Οικ. Πατ. Δημητρίου στο Βατικανό (Πάπας Πάυλος Β')

Εξέδωσε το κείμενο "The Sacrament of Order in the Sacramental Structure of the Church, with Particular Reference to the Importance of the Apostolic Succession for the Sanctification and Unity of the People of God"

Εξέδωσε το κείμενο "Uniatism"
(προσωρινή καταδίκη της Ουνίας, η οποία ανετράπη στην Ζ΄ Σύνοδο)

Αποκατέστησε την κοινωνία με τους αμετανοήτους αιρετικούς Μονοφυσίτες χωρίς αυτοί να έχουν αποκυρήξει τις κακοδοξίες τους

Θεσπίστηκε μια εντελώς αντ-Ορθόδοξη Τριαδολογική θεολογία

Εξέδωσε το κείμενο "Uniatism: Method of Union of the Past, and Present Search for Full Communion"
(βλ. Συμφωνία του Μπαλαμάντ. Οι αιρετίζοντες "Ορθόδοξοι" που συμμετείχαν αναγνώρισαν οτι οι αιρετικοί Παπικοί είναι Εκκλησία και οτι έχουν Βάπτισμα και Μυστήρια και αναγνώρισαν την Ουνία)

Επίσκεψη Οικ. Πατ. Βαρθολομαίου στο Βατικανό (Παύλος Β')

Εξέδωσε το κείμενο "Ecclesiological and Canonical Implications of Uniatism"
(κατέληξε σε προσωρινό ναυάγιο των διαλόγων)

Επίσκεψη Οικ. Πατ. Βαρθολομαίου στο Βατικανό (Παύλος Β')

Επίσκεψη Οικ. Πατ. Βαρθολομαίου στο Βατικανό (Παύλος Β')

Επίσκεψη Οικ. Πατ. Βαρθολομαίου στο Βατικανό (Παύλος Β')

Οι αιρετίζοντες "Ορθόδοξοι" που συμμετείχαν αναγνώρισαν οτι όλες οι αιρέσεις είναι τα διηρημένα μέλη της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού και μόνον όταν βρίσκονται σε κοινωνία με τους αιρετικούς είναι Εκκλησία και Σώμα Χριστού

Εξέδωσε το κείμενο "The Ecclesiological and Canonical Consequences of the Sacramental Nature of the Church; Conciliarity and Authority in the Church at Three Levels of Ecclesial Life: Local, Regional and Universal"

Επίσκεψη Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ' στο Φανάρι (Βαρθολομαίος)

Εξέδωσε το κείμενο "The Ecclesiological and Canonical Consequences of the Sacramental Nature of the Church – Ecclesial Communion, Conciliarity and Authority"
(βλ. Κείμενο της Ραβέννα. Απεδέχθησαν την ανάγκη του Πρωτείου του Πάπα)

Επίσκεψη Οικ. Πατ. Βαρθολομαίου στο Βατικανό (Βενέδικτος ΙΣΤ')

Επίσκεψη Οικ. Πατ. Βαρθολομαίου στο Βατικανό (Βενέδικτος ΙΣΤ')

Εξέδωσε το κείμενο "The Role of the Bishop of Rome in the Communion of the Church in the First Millennium"

Εξέδωσε το κείμενο "The Role of the Bishop of Rome in the Communion of the Church in the First Millennium"

Επίσκεψη Οικ. Πατ. Βαρθολομαίου στο Βατικανό (Βενέδικτος ΙΣΤ')

Επίσκεψη Οικ. Πατ. Βαρθολομαίου στο Βατικανό (Βενέδικτος ΙΣΤ')

Επίσκεψη Οικ. Πατ. Βαρθολομαίου στο Βατικανό (Φραγκίσκος)

Οι αιρετίζοντες "Ορθόδοξοι" που συμμετείχαν αναγνώρισαν οτι μεταννοούν για τα σχίσματα, διότι δεν εξήλθαν οι αιρετικοί απο την Εκκλησία, αλλά είμαστε όλοι απο κοινού συνυπεύθυνοι για τις διαιρέσεις της Εκκλησίας σε κομμάτια, και γι΄ αυτό πρέπει να επανέλθουμε σε κοινωνία όλα τα διηρημένα μέλη της Εκκλησίας, δηλαδή Χριστιανοί και αιρετικοί

Συνάντηση Οικ. Πατ. Βαρθολομαίου - Πάπα Φραγκίσκου στα Ιεροσόλυμα

Επίσκεψη Οικ. Πατ. Βαρθολομαίου στον Πάπα Φραγκίσκο στα Ιεροσόλυμα

Εξέδωσε το κείμενο "Primacy and synodality in the Church"

Επίσκεψη Πάπα Φραγκίσκου στο Φανάρι (Ο.Π. Βαρθολομαίος)

Συνάντηση Οικ. Πατ. Βαρθολομαίου - Πάπα Φραγκίσκου στη Μυτιλήνη
Οι εκατέρωθεν επισκέψεις και συναντήσεις δεν έχουν πλέον τελειωμό μέχρι και σήμερα και συνεπώς δεν έχει νόημα η συνέχιση της καταγραφής

Οι αιρετίζοντες "Ορθόδοξοι" που συμμετείχαν αναγνώρισαν την Εωσφορική παναίρεση του Οικουμενισμού. Δεν αναγνώρισαν κανονικά τις προηγούμενες 9 Οικουμενικές Συνόδους. Δεν καταδίκασαν και δεν κατονόμασαν κάν, καμία από τις δεκάδες σημερινές αιρέσεις (πχ Οικουμενισμό, Παπισμό, Προτεσταντισμό, Μονοφυσιτισμό, Χιλιασμό, Ρασταφαρισμό, Μασονία, κοκ). Ήλθαν σε ρήξη με τους ιερούς Κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων, περί μεικτών γάμων, νηστείας, κοκ

Εξέδωσε το κείμενο "Primacy and synodality in the Church"

Κατά αλεπάλληλες, κοινές, δημόσιες και επίσημες δηλώσεις τους οι δυο αδελφοί αιρεσιάρχες, ο Πάπας και ο Βαρθολομαίος, εργάζονται για την πλήρη ένωση το 2025, για Κοινό Ποτήριο μεταξύ Χριστού και Βελίαρ

Κατά τη γνώμη μου, αυτές είναι οι ημερομηνίες ορόσημο στην πορεία της παναιρέσεως του Οικουμενισμού:

1. 1902 - Η πρώτη Οικουμενιστική κίνηση, λεκτικά έστω, η Εγκύκλιος του Ιωακείμ Γ'
2. 1920 - Θεσπίστηκαν οι βασικές αρχές του Οικουμενισμού οι οποίες ακολουθούνται μέχρι και σήμερα
3. 1948 - Η πρώτη φορά που η διοίκηση της Εκκλησίας συμμετέχει, και μάλιστα ισότιμα, σε ενα σώμα το οποίο αποκαλεί τις αιρέσεις "Εκκλησίες" (ΠΣΕ)
4. 1952 - Η πρώτη φορά που η διοίκηση της Εκκλησίας υπογράφει επίσημα ότι η κοινωνία ενός Ορθοδόξου με τις αιρέσεις είναι πιο περιεκτική από το να κοινωνεί μόνο με την Εκκλησία (Δήλωση του Τορόντο)
5. 1961 - Η πρώτη φορά που η διοίκηση της Εκκλησίας δέχθηκε να μην ομολογεί ότι είναι η Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία (ΠΣΕ, Νέο Δελχί)
6. 1965 - Η πρώτη φορά που η διοίκηση της Εκκλησίας αίρει Αναθέματα κατά αιρετικών (Παπικών) χωρίς αυτοί να έχουν αποκυρήξει τις κακοδοξίες τους
7. 1990 - Η πρώτη φορά που η Εκκλησία αποκατέστησε την κοινωνία με αμετανοήτους αιρετικούς (χωρίς αυτοί να έχουν αποκυρήξει τις κακοδοξίες τους, Μονοφυσίτες, Συμφωνία Σαμπεζύ)
8. 1993 - Η πρώτη φορά που η διοίκηση της Εκκλησίας αναγνώρισε Ιερωσύνη, Βάπτισμα & Μυστήρια στους Παπικούς (Συμφωνία του Μπαλαμάντ)
9. 2016 - Η πρώτη φορά που η διοίκηση της Εκκλησίας προσπάθησε να εισαγάγει Συνοδικά την παναίρεση του Οικουμενισμού

(του editor)